درمورد چيپ ست ها و هاب ها بیشتر بدانیم
	
	
		              
       از سال        1997 ميلادي توليد كنندگان مادربرد روي بهينه سازي چيپ ست ها تمركز زيادي        كردند و بيشتر تلاش آنها بر چيپ هاي north bridge        كه وظيفه نظارت بر نقل و انتقال اطلاعات به RAM        را دارد، بوده است. البته چيپ هاي south bridge        هم بهبود يافته اند ولي اين بهبود بيشتر روي افزايش        امكانات آنها بوده است.
       براي north bridge        بيشتر بهينه سازيها بر روي افزايش پهناي باند بين        RAM و CPU        بوده است. اجازه دهيد به چند مثال بپردازيم.
       Bridge يا        Hub
       در مادربردهاي پنتيوم II        باس I/O مستقيماً به        كلاك سيستم پيوند خورده است. باس I/O        (مثلاً PCI ) با سرعت        كلاك 33MHZ كار مي كند        كه معمولاً يك سوم يا يك چهارم سرعت كلاك سيستم است.
               در اين ساختار (چيپ ست پنتيوم        II) باس        PCI به چيپ هاي هر دو        Bridge متصل است.
       در سال 99ــ1998 براي هر دو سيستم        AMD و        INTEL پيشرفتهايي رخ داد. يك        ساختار جديد براساس (MCH)        يا مركز كنترل حافظه توليد شده بود (MCH        مخفف Memory Controller Hub        است) اين سيستم جايگزين north bridge        قديمي شده بود. و يك مركز كنترل I/0        جايگزين south bridge        شده بود. من در اينجا از نامهايي كه اينتل براي چيپ هاي خود گذاشته است        استفاده مي كنم. Via و AMD        از نامهاي ديگري استفاده مي كنند. اولين چيپ اينتل با اين ساختار        i810 نام داشت.
              MCH يك كنترلر است كه بين       CPU و        RAM و        AGP قرار گرفته است كه جريان        اطلاعات از و به RAM را        كنترل مي كند. اين ساختار جديد دو پيامد داشت.
       ــ        اول اينكه ارتباط بين دو مركز (hub)        بوسيله يك گذرگاه خاص انجام مي شد. (link channel)        كه مي توانست پهناي باند بسيار بالايي داشته باشد.
       ــ دوم باس PCI        كه اين ساختار جديد را داشت. پهناي باند خود را با هيچ چيز ديگري تقسيم نمي كرد.
       اين ساختار جديد براي پنتيوم 4 و اتلون استفاده مي شد.
              چيپ i875p
       در سال 2003 اينتل چيپ ستي ساخت كه هم با پنتيوم 4 و        هم dual channel DDR RAM        هر كدام با 200mHZ كار        مي كرد. اين چيپ بخاطر كارايي بالا بسيار محبوب شد. 
              چيپ i925       
       در سال 2004 اينتل چيپ هاي سري 900 را معرفي كرد. كه        براي نسل جديد پروسسورهاي پنتيوم 4 و سلرون و سوكت        LGA - 775 ساخته شده بود كه       PCI Express hub را        پشتيباني مي كرد و باس AGP        را با DDR2 RAM جايگزين        كرده بود.
              پهناي باند زياد براي RAM
       شايد فكر كنيد پهناي باند        RAM بايد با سرعت باس سيستم يكي باشد. اما اينگونه        نيست حقيقت اين است كه اگر پهناي باند RAM        بيشتر باشد بهتر است چون RAM        فقط با CPU در ارتباط        نيست، بلكه اطلاعات را مستقيماً به پورتهاي گرافيكي ارسال مي كند و اطلاعات        را از پورتهاي I/O        دريافت و براي آنها ارسال مي كند. بنابراين RAM        به پهناي باند زيادي احتياج دارد. در آينده بايد منتظر چيپهايي باشيم كه       RAM هاي سرعت بالا را        براي انتقال اطلاعات در اختيار مي گيرند.