خطرهای دنیای سه بعدی برای چشم ها
فناوری سه بعدی چه تاثیراتی می تواند بر چشم و خستگی احتمالی آن داشته باشد. پروفسور مارتین بنکس از دانشگاه کالیفرنیا که تخصص اصلی اش در زمینه چشم و بینایی سنجی است در گفتگو با اطلاعات جالب توجهی در این زمینه ارائه کرده است.
فناوری سه بعدی سالیان نسبتا طولانی است که وارد زندگی روزمره بشر شده است و به جهت تأثیر خیره کننده ای که بر مخاطب می گذارد صنایع مختلفی از جمله تولیدات سرگرمی و تفریحی را نیز دست خوش تحولات گسترده کرده است. با این حال کمتر کسی تاکنون به این موضوع فکر کرده است که فناوری سه بعدی چه تاثیراتی می تواند بر چشم و خستگی احتمالی آن داشته باشد. پروفسور مارتین بنکس از دانشگاه کالیفرنیا که تخصص اصلی اش در زمینه چشم و بینایی سنجی است در گفتگو با technology review اطلاعات جالب توجهی در این زمینه ارائه کرده است.
آیا قطعا می توان گفت فناوری سه بعدی لطمات جدی ای برای سیستم بینایی و حتی عصبی انسان به همراه دارد؟
پیش از هر قضاوتی در این زمینه باید گفت فناوری سه بعدی و کاربردی شدن آن طول عمر چندان زیادی ندارد و از آن جا که هیجان خاصی در خود دارد به سرعت در گوشه گوشه ی زندگی انسان ها و از جمله نمایشگرها و دنیای رایانه وارد می شود. با این حال در سال های اخیر شکایات زیادی از افراد مختلف دریافت کرده ایم مبنی بر این که در مقایسه با گذشته دچار ناراحتی های عصبی، سر درد ها و حتی خستگی بی سابقه چشمان خود می شوند. این دسته از افراد عمدتا کسانی هستند که روزانه دقایق و ساعاتی را صرف مشاهده ی تصاویر سه بعدی می کنند. آن ها خود را با بازی ها و فیلم های سه بعدی سرگرم می کنند. از این رو به نظر می رسد ارتباط مستقیمی میان این دو مقوله وجود داشته باشد. تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارند و هنوز نمی توان با قاطعیت در این زمینه صحبت کرد.
در صورتی که این فناوری تبعات منفی احتمالی برای سیستم بینایی و سلامت افراد به همراه داشته باشد، چه ارتباطی می توان میان ابعاد صفحه نمایشگر و میزان این تبعات تصور کرد؟
بررسی ها نشان داده اند افرادی که عمدتا از نمایشگرهای سه بعدی و همچنین تماشای بازی و فیلم های سه بعدی در صفحات نمایشگر کوچک تر لذت می برند بیشتر دچار ناراحتی های مزمن نظیر سردرد و خستگی چشم می شوند.
تصاویر سه بعدی چگونه در مغز انسان تجزیه، تحلیل و درک می شوند؟
بدون شک پاسخ به این پرسش رایج می تواند به روشن شدن تاثیر احتمالی تماشای فیلم و بازی های سه بعدی بر سیستم بینایی کمک کند. فناوری سه بعدی به نوعی مغز را فریب می دهد. این فریبکاری به این صورت انجام می شود که تصویری واحد برای چشم چپ و تصویر دیگری برای چشم راست نمایش داده می شود. در ادامه مغز این تصاویر را به یکدیگر لایه لایه کرده تا یک تصویر سه بعدی تولید شود. در سینماها استفاده از عینک های مخصوص پولارایزد شده موجب می شود تا فرد تصاویر را به خوبی درک کرده و تشخیص دهد و البته ...
