دوربین های مدار بسته و شرح کار
سیستم دوربین مداربسته سیستمی است که در آن ازیک مدار بسته برای اتصال دوربینها به نمایشگر استفاده شده. در واقع تفاوت یک سیستم مداربسته با یک سیستم انتقال تصاویر تلوزیون در طریقه انتقال تصاویر است. در سیستم انتقال تلویزیون تصاویر انتقال تصاویر به صورت باز صورت می‌گیرد و امکان دریافت تصاویر به صورت آزاد وجود دارد حال آنکه در یک سیستم مداربسته تصاویر در مداری خاص به نمایشگرهای محدودی انتقال پیدا می‌کنند.
کاربردهای سیستم مداربسته
به طور حتم بزرگترین کاربرد سیستمهای مداربسته در کابردهای امنیتی است اما با گسترش این سیستمها استفاده از آنها هر روز در قسمت‌های مختلفی گسترش می‌یابد. در زیر به چندین نمونه از کاربردهای خاص این سیستمهای اشاره می‌کنیم:
* نظارت بر ترافیک بر روی پل‌ها
* ضبط تصاویر در اجاق کیک پزی برای جلوگیری از ایجاد مشکل در حین پخت
* سیستم موقت سنجش سطح ترافیکی شهر
* استفاده از قابلیت ضبط Time lapse برای انیمیشن‌های خمیری
* استفاده در ورزشگاه برای دیدن بهتر صحنه‌های بازی
* استفاده در اتوبوس‌ها برای جلوگیری از خرابکاری
* استفاده در باغ وحش برای کنتل دائم حیوانات
این لیست را میتوان با صدها کاربرد دیگر دوربینهای مداربسته پر کرد.
دوربین
نقطه شروع برای بررسی یک سیستم مداربسته دوربین مداربسته است. دوربین وظیفه دریافت تصاویر و تبدیل آنها به سیگنال‌های ویدئویی را دارد. دوربینها با تمام تفاوت‌ها در مدل دارای قسمت‌های مشابهی هستند. به تصویر رو به رو توجه کنید.
در تصویر رو به رو قسمت‌های مختلف یک دوربینها مانند lens (لنز), Focus adjustment (تنظیم فوکوس), Iris adjustment (تنظیم زاویه), Camera (دوربین), BNC plug (ورودی BNC), Main lead (تغذیه).
در واقع تمام دوربینها دارای لنز با قابلیت تنظیم فوکوس و زاویه تصویر نیستند ولی بسیاری از آنها این قابلیت را دارند. ورودی BNC به کابل کوآکسیال متصل میشود.
مانیتور
مانیتور وظیفه نمایش تصاویر ضبط شده به وسیله دوربین مداربسته را بر عهده دارد. مانیتور یک سیستم مدار بسته میتواند یک تلویزیون یا یک مانیتور باشد که تفاوت آنها در نوع ورودی آنهاست. برای تلویزیون باید از ورودی آنالوگ استفاده کنید اما مانیتور باید با سوکت VGA به تقسیم کننده وصل شود.
تصویر زیر یک مانیتور را در ساده‌ترین حالت نمایش میدهد:
ساده‌ترین سیستم مداربسته
ساده‌ترین سیستم مداربسته تنها از بخش‌های اصلی تشکیل شده یعنی دوربین, مانیتور و کابل رابط. کابل تصویر دوربین بدون هیچ واسطه و به طور مستقیم به دوربین وصل میشود. چنین سیستم تنها قابلیت مشاهده تصاویر را از یک دوربین و برای یک نمایشگر فراهم می‌اورد و امکان بازبینی تصاویر نیز وجود ندارد.
قدم بعدی امکان نمایش چندین دوربین با یک مانیتور بود. این امکان با استفاده از یک سويچر در سیستم به وجود می‌آید. سوئیچر این امکان را برای شما به وجود می‌آورد تا تصویر چند دوربین را به طور مجزا بر روی مانیتور ببینید. سوئيچر همچنین می‌توانست این امکان را فراهم کند تا صدا نیز از دوربین دریافت شود (البته در صورتی که دوربین دارای میکروفن بود). یکی از معایب سوئیچر وقفه نمایش تصاویر در زمان عوض کردن تصویر بود. در سیستمهای قدیمی تنها دوربینی که در آن لحظه در حال نمایش بر روی مانیتور بود روشن بود و بقیه دوربینها خاموش می‌ماندند (چون امکان ضبط همه تصاویر باهم وجود نداشت) بنابراین در زمان تغییر تصاویر مدتی طول می‌کشید تا دوربینی که تازه روشن شده بود تصویر درستی را ارائه دهد.
با این حال این سیستم بسیار ارزان بود و نصب آن هیچ پیچیدگی نداشت.
سیستم مدار بسته با امکان نمایش چهار دوربین بر روی یک مانیتور (مانیتور و سوئیچر مشترک نمایش داده شده‌اند)
تغذیه دوربینها
در یک سیستم مداربسته تغذیه دوربینها میتواند به صورت انجام گیرد. تغذیه مرکزی و تغذیه مجزا. هر یک از این روش‌ها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند.
سیستم تغذیه مرکزی این امکان را برای شما به وجود می‌اورد که تغذیه همه دوربینها را از یک محل کنترل کنید. همچنین شما می‌توانید برای دوربینها از یک UPS استفاده کنید. اما عیب بزرگ آن این است که در صورت بروز عیب در منبع تغذیه همه دوربینها از کار می‌افتند. همچنین در صورت بروز اتصالی ممکن است منبع تغذیه اصلی آسیب ببیند و در این صورت باید هزینه بیشتری را بپردازید. در چنین سیستمی همچنین طول کابل کشی نیز افزایش می‌یابد چراکه باید از هر دوربین یک سیم تغذیه هم به منبع تغذیه (که معمولا در محل نمایش تصاویر قرار دارد) برود.
در سیستم تغذیه مجزا برای هر یک از دوربینها یک منبع تغذیه مجزا در نظر گرفته میشود. در این حالت در صورت بروز مشکل تنها همان دوربین از مدار خارج میذشود و یا یک منبع تغذیه آسیب می‌بیند. عیب بزرگ چنین سیستمی عدم امکان کنترل تغذیه دوربینها از یک محل است.
ضبط تصاویر
مرحله بعدی تکامل یک سیستم مداربسته امکان ضبط تصاویر است. در گذشته برای ضبط تصاویر از یک Video Recorder استفاده می‌شد که به طور مجزا به سوئیچر وصل شده و تصاویری را که بر روی مانیتور نمایش داده می‌شد را ضبط می‌کرد.
امروزه DVRها و سیستمهای Stand alone این امکان را به شما می‌دهند که تمامی کنترل‌های مربوطه را به اضافه امکان ضبط تصاویر با یک دستگاه به دست اورید که باعث کاهش نسبی هزینه, پیچیدگی و حجم سیستم مداربسته میشود.
بررسی دوربین مدار بسته
مقدمه :
امروزه استفاده از سیستمهای نظارت تصویری به عنوان یکی از پارامترهای مهم مدیریت در مراکز صنعتی و اداری جهت نظارت بر محیط فیزیکی و نظارت برکار کارکنان وعملکرد مطلوب تجهیزات در جـهت کنترل و مدیـریت کارآمـد رایج میباشد.
این سیستمها که با نام سیستمهای تـلویزیونی مـداربسته (closed circuit TV)(cctv) معروف است، گاهی با نام مخفف CCVE (تجهیزات ویدئویی مدار بسته) نیزاز آن یاد میشود.
لذا در این مختصر قصد داریم با توجه به وجود تأسیسات حساس ومهم وزارت نیرو وهمچنین دستورالعمل مقام عالی وزارت مبنی بر تجهیز اماکن وتأسیسات دارای رده حفاظتی به سیستم های حفاظتی هوشمند، اصول وکلیات فنی این سیستمها را بررسی کنیم.
مبانی سیستم های مداربسته (CCTV ) :
در دهه 1950 اولین دوربین مداربسته مورد استفاده قرار گرفت واساس کار آن به این صورت بود که ابتدا تصاویر توسط دوربینهای مدار بسته، ضبط شده و برای نمایش و پخش به مانیتور یا تلویزیون انتقال داده می‌شد.
اما بتدریج با طرح نیازمندیهای گوناگون استفاده از تجهیزاتی نظیر:QUAD –MULTIPELEXER-DVR-SWITCHER- PSTN-MATRIX و... نیز در طراحی این سیستمها مطرح شد که به شرح آنها خواهیم پرداخت.
البته تفاوت سیستم مداربسته با تلویزیون اینست که سیستم مداربسته به صورت LOOP طراحی شده و فقط افراد خاصی می توانند آن را مشاهده کرده و دوربین ها را نیز کنترل کنند ولی تلویزیون عمومی (Broadcast TV) جهت پخش تصاویر برای عموم میباشد.
انواع دوربینهای مداربسته:
دریک تقسیم بندی کلی دوربینها به دودسته زیرتقسیم میشوند:
الف)دوربینهای ثابت (Fixed Camera )
ب)دوربینهای متحرک (Fast Dome Camera)
الف)دوربینهای Fix
دوربین Fix به دوربینهائی گفته میشود که امکان چرخش به اطراف را نداشته و لنز آنها بطور ثابت زاویه معینی از محیط را برای ما به تصویر میکشد که البته این زاویه بطور دستی یا اتوماتیک قابل تغییر است وبیشتر برای کنترل وحفاظت از محیطهای صنعتی نصب می گردند.
دوربینهای Fix به دو دسته تقسیم میشوند:
1-دوربینهای بدون لنز
2- دوربینهای با لنز
دوربینهایFix بدون لنز :
کاربرد این دوربی ها درصنعت بوده و لنز آنها با توجه به مسافت مورد نظر، وضوح تصویرو... قابل انتخاب است .
برای مثال تفاوت تصاویر با لنزهای مختلف را دراشکال زیر میتوان مشاهده کرد:
البته انتخاب لنز مناسب به هنگام نصب دوربینهای مدار بسته نیاز به تخصص لازم دارد زیرا گزینه‌های موجود در بازار با گسترش روزافزون فن‌آوری‌های الکترونیکی دائما درحال تغییر است.
لنزهای رایج با فواصل کانونی فاصله عدسی لنز تا نقطه همگرائی عدسی :
- (Focal Lenz) 5 /2-8/2-5/3-4-6-8-12-25-3-50-75 میلمتری ساخته میشوند . هر چه فاصله کانونی لنز بیشتر باشد بزرگنمائی بیشتری داریم یعنی اجسام دورتر را با وضوح بهتری میتوان دید البته زاویه دید کمتر خواهد بود.
حالت tele
ولی اگر فاصله کانونی لنز کوچکتر باشد زاویه دیدبیشتر خواهد بود واجسام نزدیک را بهتر نمایش میدهد.
حالت (Wide)
میتوان لنزها را بر اساس فاصله کانونی به شکل زیر تقسیم بندی نمود:
1 - لنزهای با فاصله کانونی ثابت (Fixed Focus Length Lens)
لنزهای با فاصله کانونی ثابت ساده‌ترین نوع لنز هستند و از این جهت از نظر قیمت ارزان‌ترین لنز می‌باشند. در این دوربینها مفهومی به نام فاصله کانونی از پیش تعیین شده مطرح میشود. این مفهوم بدین معناست که محاسبات دقیقی باید انجام گیرد تا بر اساس اندازه ناحیه دید (میدان دید) مورد نیاز و نیز فاصله مکان مورد نظر از دوربین، مناسب‌ترین لنز انتخاب گردد. لنزهای متداول از این نوع معمولاً زاویه دید 30 و یا 60 درجه‌ای دارند.
( دوربین نیمه صنعتی )
زوایه دید
برای عدسی که از جسمی مستطیل شکل تصویر می دهد زاویه دید برای فاصله ی انتخاب شده ی d به صورت زیر تعریف می شود
2- لنزهای با فاصله کانونی متغیر (Varifocal Lens) :
این نوع لنزها امکان تنظیم زاویه به صورت دستی را دارند. این لنزها گرانتر از لنزهای با فاصله کانونی ثابت هستند امّا از انعطاف بیشتری برخوردارند چراکه محدودیتهای لنزهای با فاصله کانونی ثابت را نداشته ومیتوان نمای مورد نظر را بطور واضح دریافت نمود.
از دیگر نمونه‌های این لنزها میتوان لنزهای دارای قابلیت بزرگ نمایی (zoom lens) را نام برد. این لنز ها که پیچیده‌ترین نوع لنز هستند هنگامی که نصب و راه اندازی میشوند بیشترین کاربرد را خواهند داشت. این لنزها را میتوان از راه دور تنظیم نمود و بدین ترتیب امکان تغییر فاصله کانونی مهیا میشود. این بدین معناست که یک لنز میتواند به منظور مشاهده یک ناحیه گسترده به کار رود.
معمولاً این لنزها از مکانیسم تنظیم خودکار دیافراگم (Auto Iris) برخوردارند که این امر امکان بکارگیری آنها به صورت 24 ساعته را فراهم می‌سازد.
این نوع ایریس برای محیط بیرون که مقدار نور متغیر است بهتر بوده و بسیار انعطاف پذیر تر از ایریس دستی است، بنابراین برای بیشتر امور حفاظتی این نوع ایریس توصیه می شود.
لنزهای دارای ایریس دستی برای محلی که شدت و میزان نور تغییرات شدید می کند– مثلا در تابش خورشید مناسب نیست بلکه برای مکان هایی که میزان نور تقریبا ثابت است استفاده از این نوع ایریس مناسب میباشد . ( مثلا داخل محل های بسته)
فرمت‌های اسمی لنزها که در بازار به صورت‌های "1 ، "2/1 ، "3/1 و "4/1 موجودند در واقع از محاسبه نسبت قطر لنز به زاویه دید تصویر تولید شده توسط لنز گرفته شده‌اند
محل مناسب نصب دوربین مدار بسته و انتخاب DVR مناسب
پلن:
اولین قدم برای شروع به کار داشتن یک نقشه یا پلن از سیستم است. در هنگام مشخص کردن محل نصب دوربینها به چندین نکته باید توجه داشته باشید. نصب دوربین در محیطهای کم نور به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. در صورتی که می‌خواهید از یک دوربین دید در شب برای یک محیط تاریک استفاده کنید باید بدانید که این دوربینها در محیطهای تاریک تصویری سیاه و سفید خواهند داشت. هرگز دوربین را مستقیما در جهت نور خورشید و یا لامپ‌های پر نور نصب نکنید.
انتخاب محل مناسبی برای نصب دوربین کار آسانی نیست پس بی تفاوت از کنار آن نگذرید. گذشته از موقعیت نور در تصویر موقعیت و فاصله شی مورد نظر نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در موقع خرید لنز (در صورتی که دوربین شما دارای لنز فیکس نباشد) متوجه انوع مختلفی از لنزها خواهید شد. در موقع انتخاب لنز به نور محل و فاصله شی توجه داشته باشید و فاصله کانونی لنز را انتخاب کنید. در یک محیط کوچک (حدود 50 متر) استفاده از لنز 3.6 مناسب خواهد بود. هر چه فاصله شی مورد نظر بیشتر شد باید فاصله کانونی لنز نیز بیشتر باشد. البته انتخاب لنز مناسب کار آسانی نیست و نیازمند کمی تجربه خواهد بود. راه دیگر برای این کار استفاده از لنزهای با قابلیت فوکوس متغییر است محدوده فوکوس این لنزها نیز محدود است اما کار انتخاب را برای شما خیلی راحتر خواهد کرد.
با انتخاب مکان‌های مهم و استراتژیک برای نصب دوربین شما خواهید توانست تعداد دوربینها مورد نیاز برای یک محیط ثابت را کاهش دهید. در موقع نصب از همپوشانی تصاویر خودداری کنید و دوربینها را طوری نصب کنید که هر کدام محیطی کامل را که دیگر دوربینها پوشش نمی‌دهند پوشش دهند. در صورتی که حفظ امنیت دوربینها نیز دارای اهمیت باشد دوربینها را معمولا طوری نصب می‌کنند که هر دوربین در دید یک دوربین دیگر قرار گیرد و به وسیله یک دوربین دیگر پشتیبانی شود. نکته بسیار مهم دیگر در زمان جایگذاری دوربینها توجه به امکان کشیدن کابل در محل نصب دوربین است.
سیم کشی:
زمان‌برترین قسمت نصب دوربینهای مداربسته مربوط به سیم‌کشی میشود. باید برای سیم‌کشی در قسمت‌های مختلف برنامه داشته باشید به طوری که کمترین مقدار سیم مصرف شود و همچنین طول سیم‌ها از حد استاندارد فراتر نرود چون موجب تضعیف سیگنال‌های تصویر خواهد شد. هرگز سیم‌های انتقال دهنده سیگنال‌های ویدئویی را از کنار سیم‌های جریان بالا عبور ندهید و حداقل فاصله 12 سانتی‌متر را در این مواقع رعایت کنید. طول کابل هر دوربین نباید از 400 متر بیشتر شود همچنین سعی کنید از کابل‌های کیفیت بالا برای انتقال تصاویر استفاده کنید.
نکاتی دیگری نیز در هنگام سیم‌کشی با اهمیت است مثلا سعی کنید در موقع نصب دوربین همیشه مقداری سیم اضافی در محل نصب دوربین برای جابه‌جایی‌های احتمالی باقی بگذارید. سعی کنید از تغذیه جداگانه دوربینها خودداری کنید. می‌توانید برق را با ولتاژ 220 ولت تا دوربین برده و برای هر دوربین از یک آداپتور جداگانه استفاده کنید و یا کل دوربینها را با یک آداپتور مرکزی تغذیه کنید. تغذیه هر دوربین از یک محل امکان نصب UPS مجزا برای دوربینها را در آینده از شما خواهد گرفت.
جایگذاری دوربینها:
جایگذاری دوربین بیشتر مربوط به نصب پایه و پیچ کردن آن به دیوار یا سقف میشود. در موقع رولپلاک کردن دوربین به دیوار یا سقف توجه داشته باشید که دوربین کاملا محکم در جای خود قرار گیرد و در صورتی که حس کردید پیچ و رولپلاک‌ها خود دوربین کوچک هستند از اندازه بزرگتری استفاده کنید.
در موقع مشخص کردن محل سوراخ‌کاری به جهت دوربین توجه داشته باشید. در مورد دوربین‌هایی که تغذیه DC دارند باید به پلاریته ورودی دوربین توجه داشته باشید. برای اتصال سیم تصویر دوربینها باید از فیش BNC استفاده کنید. فکر نمی‌کنم وصل فیش BNC کار خیلی سختی باشد به همین دلیل از توضیح آن صرف نظر می‌کنم اما اگر به نظر شما ضروری بود به من اطلاع دهید تا آن را اضافه کنم.
پس از وصل BNC خواهید توانست تصویر دوربینها راببینید (البته اگر مراحل قبلی را به خوبی انجام داده باشید). در صورتی که تصاویر دوربین را نداشتید به قسمت عیب‌یابی مراجعه کنید.
جدول زیر به شما ترتیب انجام عملیات مربوط به نصب دوربین را نشان میدهد:
| جمع‌آوری اطلاعات اولیه (مانند بازدید از محل, تعداد دوربینهای درخواستی و ...) |
| مشخص کردن نوع دوربینها |
| مشخص کردن محل مرکز کنترل (با توجه به ملاحظات امنیتی و امکان سیم‌کشی و ...) |
| تعیین سیستم تغذیه دوربینها (مرکزی یا مجزا) |
| آماده کردن محل عبور کابل‌ها (سقف کاذب, کف, داکت و ...) |
| اجرای کابل کشی |
| اصلاح و انجام جزئیات مربوط به سیم‌کشی |
| اصلاح و انجام جزئیات مربوط به وصل به سیستم نمایش و ضبط |
| گرفتن تصاویر و تنظیم دوربینها |
| پایان عملیات نصب دوربینها |
چگونگی انتخاب دی وی ار مناسب
1) تعداد کانال‌های ورودی:
بیشتر DVR را با توجه به تعداد کانال‌های ورودی طبقه‌بندی می‌کنند. تعداد کانال‌های ورودی معمولا 1, 2, 4, 9 و یا 16 هستند. باید اشاره کرد که پیدا کردن DVR با تعداد کانال‌های نامتعارف تقریبا کاری غیر ممکن است بنابراین در موقع نسب سیستم باید به تعداد دوربینهای نصب شده توجه داشته باشید و امکان افزایش تعداد دوربینها در آینده را نیز در نظر بگیرید. از همین رو معمولا DVR را طوری انتخاب می‌کنند که تعداد وروردی‌های آن از تعداد دوربینهای نصب شده بیشتر باشد.
2) نوع نمایش تصاویر:
از آنجایی که DVRها با توجه به تعداد کانال‌ها و مدل‌شان روش‌های مختلفی برای نمایش تصویر دارند در موقع انتخاب و نصب DVR باید به این نکته توجه کنید. DVRهای 4 کاناله قابلیت نمایش تصاویر یک ماتریس دو در دو را دارند. DVRٰهای 9 کاناله جدا از نمایش 4 تصویر همزمان می‌توانند 9 تصویر همزمان را نیز در یک ماتریس 3 در 3 نمایش دهند. در صورتی که می‌خواهید از یک DVR 1 کاناله برای نمایش و ضبط تصویر چند دوربین استفاده کنید باید از یک سوئیچر, کواد یا مولتی‌پلکسر نیز در کنار آن استفاده کنید.
3) مدت زمان ضبط:
این پارامتر بیشتر به ظرفیت هارد دیسک یا هارد دیسک‌های نصب شده در DVR وابسته است. بیشتر DVRهای این امکان را دارند که پس از پر شدن ظرفیت هارد بر روی داده‌های اولیه بازنویسی کنند. همچنین می‌توانید DVR را طوری تنظیم کنید که پس از پر شدن هارد دیسک به شما برای تعویض آن اخطار دهد.
یکی از نکات مهم در مورد DVRها فرمت ذخیره سازی تصویر در آنها که میتواند نقش مهمی در افزایش کیفیت تصاویر ضبط شده و کاهش ظرفیت آنها داشته باشد. نکته مهم دیگر در زمان تنظیم DVR توجه به میزان کیفیت مطلوب با توجه به کاربرد دوربین‌هاست. در بیتشر DVRها می‌توانید رزولیشن و تعداد فریم‌ها تصویر را برای هر دوربین مشخص کنید.
4) بیشترین تعداد فریم:
این پارامتر بیشترین تعداد فرم‌هایی را که DVR میتواند در یک ثانیه ضبط کند نمایش میدهد. در VCRهای قدیمی تعداد فرم‌های تصویر باید محدود می‌شد تا مدت ضبط تصاویر افزایش یابد. اما DVR به شما این امکان را میدهد تا با توجه مدت دلخواه ضبط تعداد فریم‌های تصویر را انتخاب کنید.
معمولا برای مکان‌هایی مانند ورودی‌ها و یا محل‌های کم اهمیت تعداد فریم‌های تصویر را تا 1 فریم در ثانیه کاهش می‌دهند. برای مشاهده جزئیات بیشتر برای مثال در حالتی که برداشتن اجسام قابل تشخیص باشد باید از تعداد فریم‌های بالا استفاده کرد. بیشتر DVRهای معمولی 25 فریم در ثانیه هستند و DVRهای با تعداد فریم‌های بالا برای ضبط مانند 50 یا 100 فریم, تنها در کاربردهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در موقع انتخاب DVR به این نکته توجه داشته باشید که تعداد فریم‌های DVR را در حالت PAL در نظر بگیرید. برخی DVRها 25 فریم در ثانیه را برای استاندارد NTSC و 18 فریم در ثانیه برای PAL پشتیبانی می‌کنند.
5) موشن دتکشن (تشخیص حرکت):
به طور کلی در بیشتر موارد نیازی نخاهد بود که تمامی تصاویر دریافتی ضبط شود. سیستم موشن دتکتور به شما کمک خواهد کرد تا تنها تصاویری را که در آنها حرکت وجود داشته ضبط کنید. این قابلیت در بیشتر DVRها وجود دارد, همچنینی ممکن است DVR این قابلیت را به شما بدهد تا تنها محل خاصی را به عنوان محل حساس به حرکت انتخاب کنید. از دیگر نکات مهم دیگر در رابطه با سیستم موشن دتکشن تنظیم میزان حساسیت سیستم با توجه به کاربرد خاص آن است. هر چه حساسیت سیستم پایین‌تر باشد حجم حرکت بیشتری برای فعال کردن سیستم نیاز خواهد بود. از نکات مهم دیگر در زمینه تنظیمات موشن دتکتور زمان‌های قبل و بعد از تشخیص حرکت است. DVR این امکان را به شما خواهد داد تا مشخص کنید که تصاویر تا چند ثانیه قبل از تشخیص حرکت و تا چند ثانیه بعد از تشخیص حرکت ضبط شوند.
سیستم موشن دتکشن تقریبا مانند دتکتورهای تشخیص حرکتی که به عنوان دزدگیر مورد استفاده قرار می‌گیرند عمل می‌کند. در صورتی که DVR امکان استفاده از سیستم را به شما نداد می‌توانید از دتکتورهای PIR استفاده کنید. البته انجام این کار نیازمند سیم‌کشی جداگانه و هزینه بر است.
6) مشاهده و تنظیم از راه دور:
در صورتی که DVR واسط‌های RS232 یا RS485 را داشته باشد امکان اتصال DVR به رایانه برای شما ایجاد خواهد شد و می‌توانید DVR را با استفاده از نرم افزاری که در رایانه خود نصب می‌کنید تنظیم کرده و تصاویر را مشاهده و ضبط کنید. برای اتصال به LAN به یک سرور نیاز خواهید داشت تا بتوانید از طریق شبکه به تصاویر دوربینها دسترسی داشته باشید.
