مخابرات تهران: در مساله سرقت کابل‌ها مقصر نيستیم
شرق : موضوع سرقت كابل‌هاي مخابراتي موضوع تازه‌اي نيست و علاوه بر قطع ارتباط چندين‌روزه مشتركان، سالانه منجر به ضررهاي بسياري براي مخابرات مي‌شود اما در چند روز اخير با افزايش مجدد اين سرقت‌ها ارتباط بيش از 30 هزار مشترك تلفن ثابت قطع شد. طي اين روزها سه بار موضوع سرقت از كابل‌ها اتفاق افتاد و منجر به قطعي مشتركان تهراني شد. اين در حالي است كه هر يك متر كابل كانالي 2400، حدود هشت كيلوگرم وزن دارد كه با توجه به آنكه يك تخته كابل حدود 250 متر و قطر كابل نيز حدود 10 سانتيمتر است، اين كابل وزني حدود چهارتن دارد و سارقان امكان سرقت كابل و جدا كردن كابل‌ها از حوضچه مركزي را به دليل اين حجم نداشته و تنها بخشي از اين كابل را به سرقت مي‌برند چرا كه مس به‌كاررفته در كابل‌هاي مخابراتي ارزشمند است و تنها دليلي كه مي‌تواند باعث سرقت شود همين مساله است. در يك سال اخير موارد متعددي از كابل‌دزدي گزارش شده كه هنوز با وجود تمهيدات مخابرات براي جلوگيري از آن، اين روند ادامه دارد و راهكار مطلوبي براي اين منظور پيش‌بيني نشده است. از جمله برنامه‌هايي كه مخابرات براي رفع اين پديده و جبران خسارت‌هاي آن در دستور كار قرار داده، مي‌توان به بيمه كابل‌هايي كه نگهداري آن بر عهده پيمانكاران نگهداري مراكز مخابراتي است، اشاره كرد. در اين ميان نقش نهادهاي امنيتي مانند نيروي انتظامي پررنگ‌تر مي‌شود، چرا كه خسارت واردشده به كابل‌هاي مخابراتي خارج از دايره مخابرات بوده و متوجه اين‌گونه نهادها مي‌شود. در همين راستا مسوولان مخابرات از برگزاري جلسات متعدد با مسوولان نيروي انتظامي خبر مي‌دهند. تمامي اين موارد بهانه‌اي شد تا ابراهيم يافتيان، قائم‌مقام مديرعامل شركت مخابرات استان تهران به توضيح كلي مساله بپردازد.
در يك بازه زماني ميزان سرقت كابل‌هاي مخابراتي افزايش يافت. علت اين مساله چيست؟
به طور كل سرقت كابل از قديم بوده است؛ زماني در حاشيه‌ها، زماني هم در داخل شهر‌ها. مهم‌ترين مساله اين است كه به دليل افزايش قيمت مس، سرقت‌ها هم افزايش پيدا مي‌كند. مقاطع افزايش سرقت به قيمت مس بستگي دارد. موضوع ديگر آنكه آن سارق كجا برود. شايد سارق به حوضچه‌اي برود كه يك كابل 10متري دارد و تعداد محدودي ارتباط مشتركان قطع شود اما به حوضچه‌اي مي‌رود كه تعداد كابل‌هاي زيادي دارد و با قطع آن تعداد ارتباط بيشتري هم قطع مي‌شود. اين مساله جديدي نيست.
زير زمين به غير از كابل مخابرات كابل ديگري هم از جنس مس وجود دارد؟
بله اداره برق دارد. اما كسي جرات رفتن به سمت برق را ندارد. در ضمن آنها داكت- آنچه به عنوان داكت اطلاق مي‌شود، كانال‌هاي پلاستيكي است كه غالبا براي قرار دادن كابل استفاده مي‌شود- ندارند. ما داكت‌هاي مخابراتي داريم كه ارزش دارد.
چرا از اين كابل‌ها محافظت نمي‌شود؟
برخي ممكن است كه بگويند چرا نيروي انتظامي اين كار را انجام نمي‌دهد. البته همه مساله هم به آنها مربوط نمي‌شود. ما به فاصله 200 تا 250 متر يك حوضچه داريم. در كل تهران با اين مراكز مخابراتي در يك خيابان حوضچه‌هاي فراواني هست. برخي موقع‌ها سارق كابل‌هاي فرعي را قطع مي‌كند. اكثر افرادي هم كه توسط نيروي انتظامي يا حراست مخابرات دستگير شدند، افراد معتاد هستند. برخي جاها حتي سرقت هم نمي‌كنند. نمي‌دانند و طرف چون جايي براي خواب ندارد و هوا هم سرد است، داخل اين حوضچه‌ها مي‌رود و آتش روشن مي‌كند كه آنجا آتش مي‌گيرد. آتش‌سوزي هم داشتيم.
پيش از اين مديرعامل مخابرات صحبت از سيستم حفاظتي كرده بود كه تعداد اين سرقت‌ها كاهش يابد.
هرچند در يك مدت اندك تعدادي سرقت داشتيم اما به همين ميزان هم دستگير شدند. در همين هفته گذشته يك تيم دونفره را دستگير كردند. البته در دوم حوضچه را براي محافظت قرار داده‌ايم اما آدم معتاد به اطرافش نگاه نمي‌كند.
مساله حفاظت از اين سيم‌هاست چرا كه قطع ارتباط يك‌هفته‌اي براي مشترك موضوع عادي نيست...
البته به يك هفته نمي‌گذاريم برسد. آنجايي كه دو، سه رشته كابل بوده سريع جمع شده. ما در مراكزمان آلارم داريم و متوجه مي‌شويم و تيم را به محل اعزام مي‌كنيم.
ما نمونه‌اي داريم كه نزديك به 10 روز ارتباط آن قطع شده است.
اگر به ما بگوييد كجاست ما پيگيري مي‌كنيم اما چنين چيزي را تاكنون نداشته‌ايم؛ اين نيز هست كه مشترك تصور مي‌كند زماني ارتباط قطع مي‌شود تنها دو سر داخل است.
موضوعي مطرح شده بود كه با همكاري برخي نهادها مساله حفاظت جدي‌تر صورت بگيرد. اين همكاري و هماهنگي انجام می‌شود؟
هماهنگي با نيروي انتظامي انجام شده و جلسات به صورت مداوم برگزار مي‌شود. ما به دنبال اين هستيم كه سيم مسي را حذف و فيبر نوري را جايگزين كنيم زيرا فيبر نوري به درد كسي نمي‌خورد و چون مساله پهناي باند هم مطرح بوده به نفع مشترك است.
علت جايگزيني فيبر نوري تنها سرقت كابل نيست بيشتر توجه به مساله تغيير فناوري است...
فيبر نوري هم تغيير فناوري است و هم جلوگيري از سرقت. در كرج كه اين تغيير فناوري صورت گرفته ميزان سرقت‌ها بسيار كم شده است.
افرادي كه دستگير مي‌شوند چه سودي براي مشترك دارند؟ آيا اين افراد مي‌توانند خسارت مشترك را بپردازند؟
بله، اين هست. ما فشاري گذاشتيم كه در دوم حوضچه گذاشته شود. فشاري هم گذاشتيم كه اين تغيير فناوري صورت بگيرد. البته بيشترين ضرر متوجه خود مخابرات است زيرا بحث درآمدي ماست. هر تلفني كه به ميزان پنج‌دقيقه قطع مي‌شود، ما ضرر مي‌كنيم.
هزينه قطع كابل چقدر است؟
نشان نمي‌دهد. چون ما ماهيانه به صورت متوسط مي‌گيريم، مشخص نيست و اين بستگي به منطقه نيز دارد. در برخي مناطق پركار ماهيانه براي هر هشت‌هزار شماره اگر در جايي پركار باشد ضررش بيشتر است. اما اگر در مناطق مسكوني باشد، هزينه كمتري تحميل مي‌كند. اما حيثيت خود مخابرات ايجاب مي‌كند كه كمتر ارتباط تلفني آن قطع شود.
حداقل هزينه‌اي كه مخابرات متحمل شده چقدر بوده؟
حساب نكرده‌ايم. تاكنون هزينه گزافي براي مخابرات نداشته است. اما به دليل قطع ارتباط در محدوده‌هايي نبوده كه ضرر بزند. ميزان ضررهاي زده‌شده در هزينه‌هايي كه ما انجام مي‌دهيم، ديده نمي‌شود.
يعني به چشم نمي‌آيد؟
اين ضررها متوجه پيمانكار است و پيمانكار بايد هزينه كابل را بپردازد و آنها هم كابل‌ها را بيمه كرده‌اند.
يعني بيمه مي‌پردازد؟
هزينه سرقت را پيمانكار از بيمه دريافت مي‌كند.
پيمانكار هزينه سيم را مي‌پردازد اما هزينه درآمدي متوجه مخابرات است.
بله. البته بستگي به منطقه هم دارد. براي مثال هفته‌اي دو ساعت براي هر دو سيم براي هر نفر حدود 9 تومان است. كه ماهيانه متوسط زوج سيم حدود 30 الي 40 تومان مي‌شود. هر پالسي 7/44 ريال است. معمولا جاهاي كم‌ارتباط درآمدي ندارد.
در يك هفته چه ميزان است؟
در يك هفته براي مخابرات افت دارد. پنج هزار شماره براي يك هفته امكان ندارد. شما بگوييد20 يا 30 هزار آن هم همه‌اش يك هفته نمي‌شود.
پس رقمي براي درآمدي نمي‌شود؟
نه نمي‌شود. ما از الان اعلام مي‌كنيم كه هفت رشته كابل سرقت شده است، شروع به جايگزيني مي‌كنيم كه حدود پنج‌ساعت اين كار طول مي‌كشد و بعد شروع به مفصل كردن مي‌كنيم و اين به يك هفته نمي‌رسد. شايد 50 يا صدتاي آنها به آخر كار بيفتد.
پس با اين حساب هفت‌هزار شماره در يك هفته كه قطع شود اتفاقي براي مخابرات نمي‌افتد؟
نگوييد يك هفته. ما كل استان تهران را در دو ساعت هم‌كد كرديم. ما سريع اين كار را انجام مي‌دهيم كه ضرر نكنيم.
پروژه فيبرنوري حداكثر تا كي نهايي مي‌شود؟
زمان ندارد. در استان تهران حدود 9 هزار كيلومتر فيبر كشيده شده است و با استان البرز حدود 10 هزار مي‌شود.
فيبرنوري را در مسير كابل مسي جايگزين مي‌كنيد يا مسير ديگري تعيين مي‌شود؟
مسير ديگري تعيين مي‌شود. زماني كه اعلام مي‌كنيم كابل‌برگردان است، فقط انتهاي خط به سمت مشتري را به فيبر نوري متصل مي‌كنيم.
وضعيت مشتركان اي‌دي‌اس‌الي كه خدمات خود را از طريق كابل مسي دريافت مي‌كنند، چه مي‌شود؟
دستگاه DS LAN نصب مي‌كنيم. كافوهاي نوري كارت‌هايي دارد كه قابليت ارايه اي‌دي‌اس‌ال را دارند.
برخي مشتركان با شركت‌هاي بخش خصوصي تماس گرفته و در خواست اي‌دي‌اس‌ال داشتند اما اين شركت‌ها به دليل اينكه خطوط مشترك فيبرنوري بوده از ارايه خدمات خودداري كردند.
شايد تجهيزات شركت‌ها مشكل دارد اما ما به راحتي مي‌توانيم اين كار را انجام دهيم.
در مساله قطعي كابل تضمين شما براي اتصال مجدد چقدر است؟
آنهايي كه در انتها قرار مي‌گيرد يعني دوهزار شماره آخر كه در 72 ساعت اتصال صورت مي‌گيرد. اما سعي بر اين است كه در كمترين زمان صورت گيرد. موضوعي كه شما مي‌گوييد يك هفته طول مي‌كشدو ممکن است جزو مشتركان انتهايي ما باشند.
شده كه شما يك قطعي هفته‌اي هم داشته باشيد؟
شايد جاهايي باشد كه مراكز آتش گرفته باشد. اما در هفته اول همه چيز جايگزين شده است.
نكته ديگر حقوق مشتري است كه در اين ميان چه كسي پاسخگو است؟ مخابرات كه پروانه سطح خدمات _ SLA _ ندارد.
در ديتا اين پروانه وجود دارد اما در خط تلفن وجود ندارد. در ديتا مشترك خدماتي را دريافت مي‌كند. اما در خط تلفن وديعه وجود دارد كه مي‌تواند زماني كه خط را پس دهد، آن را از ما دريافت كند. اگر هم خسارتي باشد ما حاضريم بدهيم.
براي تعداد هفت‌هزار شماره كه ارتباطش قطع شده، چه كسي يا نهادي بايد پاسخگوي مشترك باشد؟
اولين كاري كه مي‌كنيم اين است كه تلفن‌هاي همگاني را متصل كنيم. كاري نداريم كه اكثرا موبايل دارند. البته حق مشتري اين است كه خدماتش را دريافت كند. اما بايد بپذيريم كه در مساله سرقت مخابرات مقصر نيست.
مگر مخابرات وظيفه حفاظت ندارد؟
حفاظت داخل مراكز مخابراتي با مخابرات بوده اما بيرون با نهادهاي انتظامی است. اگر داخل مراكز اتفاقي رخ دهد ما جواب مي‌دهيم اما بيرون هر اتفاقي بيفتد نهادهاي انتظامی بايد پاسخگو باشند.
چرا در مساله خط تلفن پروانه سطح خدمات با مشتري وجود ندارد؟
سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي مي‌تواند مطرح كند به شرطي كه دوطرفه باشد. دو طرف بايد بپذيرند نسبت به هم تعهداتي دارند. يعني اينكه هم مشترك اگر خسارتي به مخابرات زد، بپردازد و هم مخابرات به مشترك.
به فرض مخابرات متعهد است كه در زمان قطعي حداكثر تا 72 ساعت ارتباط را برقرار كند. اگر مخابرات از تعهدش عدول كرد، تكليف مشتري چيست؟
اينكه گفتيم 72 ساعت، خود ما گفتيم كه سريع‌تر كار صورت بگيرد چرا كه ما ضرر مي‌كنيم و اگر اين زمان طولاني‌تر شود باز هم ما متضرر مي‌شويم. ممكن است در يك منطقه‌اي ارتباط اورژانس قطع شود، بنابراين موظف هستيم كه سريع ارتباط را برقرار كنيم اما اين ناخواسته است. اگر دست مخابرات بود ما مي‌پذيرفتيم و نبايد بگذاريم قطع يا خرابي به وجود بيايد. بيرون مركز در اختيار مخابرات نيست كه قطع نشود. ما هم نمي‌توانيم در كنار نهادهاي امنيتي خودمان يك نهادي ايجاد كنيم. اما گشت‌هاي مخابراتي را زياد كرديم.
بحث ديگر در مساله خريد خط تلفن اين است كه هنگام خريد بايد از طرف مركز به مشترك گفته شود كه اين خط قابليت دريافت ديتا را دارد يا نه، اما به مشتري گفته نمي‌شود چرا كه ميان خط تلفني كه تنها بوق است يا زوج سيم تفاوت قيمت وجود دارد.
براساس تجهيزاتي كه در حال نصب است هر دو خط قابليت دريافت ديتا را دارد. بنابراين هم روي زوج سيم و هم بوق مشترك مي‌تواند خدمات دريافت كند. هر جا هم اگر نتوانستند، مي‌توانند درخواست دهند، ما كنترل پروژه داريم و بررسي مي‌كند كه اگر خدمات نباشد بايد مركز پاسخگو باشد.
چرا در فرم خريد به مشتري نوع خط گفته نمي‌شود؟
اگر بخواهيم هزينه واقعي دريافت شود كه گران است. به همين دليل است كه مي‌گويم پروانه سطح خدمات دوطرفه باشد چراكه ما از زوج سيم نگهداري مي‌كنيم و بايد هزينه نگهداري زوج سيم را مشترك بدهد.
اما كسي كه تنها بوق دريافت مي‌كند، چطور؟
هزينه نگهداري به ما نمي‌دهد.
اما قيمتي كه براي دريافت خط مي‌پردازد با زوج سيم يكي است.
مشتري تنها يك هزينه‌اي براي سيم‌كشي مي‌پردازد.
هزينه يك نفر براي خريد خط چقدر است؟
52 هزار تومان.
اين 52 هزار تومان هم براي كسي است كه خطش قابليت دريافت ديتا دارد و هم كسي كه بوق دريافت مي‌كند.
كسي كه خط اختصاصي خريد مي‌كند هزينه‌اش متفاوت است و مختص به مشتري بوده و بايد هزينه نگهداري را هم بپردازد.
هزينه اين خط چقدر است؟
به صورت كيلومتري دريافت مي‌شود. اما مشتري معمولي اين هزينه را نمي‌پردازد و تنها مشترك هزينه اتصال مي‌پردازد.
زماني مطرح بود كه در يك محله از يك زوج سيم به وسيله دستگاه پي‌سي‌ام به چند خانوار بوق اتصال داده مي‌شود و قيمتي كه مشترك بابت تنها يك بوق مي‌پردازد برابر است با كسي كه قبلا خط واقعي را داشته است.
ما زوج سيمي كه مي‌دهيم مال يك مشتري نيست. در يك كوچه يك تلفن وجود داشته است و به دنبال آن شش متقاضي ديگر هم وجود دارد. اين تعداد متقاضي نمي‌توانند منتظر بمانند و بگويم تا زماني كه ما توسعه انجام دهيم، تلفن نداريم. با استفاده از تجهيزاتي به اسم پي‌سي‌ام يا پي‌جي‌اف كه تبديل‌كننده است، يك زوج سيم تبديل به هشت سيم مي‌شود و اتصال آنها را برقرار مي‌كنيم. زماني كه توسعه دهيم همه را از اين سيستم خارج مي‌كنيم و خط تك‌نفره مي‌دهيم. اين يك سيستم موقت است.
اين روش تا زماني است كه توسعه دهيد؛ اما مشتركي كه اتصالش از طريق اين دستگاه دريافت شده، مبلغ پرداخت‌شده برابر با كسي است كه از اين سيستم استفاده نمي‌كند.
هيچ‌كسي هزينه‌اي بابت سيم بيرون نمي‌دهد. اگر گفته مي‌شود اين مقدار وديعه به ما بدهند مربوط به زماني است كه مشترك صورت‌حساب دوره‌اش را نپرداخته و حداقل چيزي نزد مخابرات به امانت گذاشته باشد. اين هزينه بيروني نيست. مشترك هزينه‌اي نمي‌پردازد.
اين اتفاق افتاده است كه زماني مشترك براي خريد خط مراجعه كرده و به مشترك گفته نشده كه قابليت انتقال داده را ندارد و مبلغ دريافتي همان 52 هزار تومان بود كه به عنوان هزينه اتصال مطرح شد. اما قابليت انتقال داده روي اين خط وجود ندارد؛ چرا بايد مبلغ دريافتي از كسي كه خطش چنين قابليتي دارد، يكي باشد؟
اين هزينه به عنوان اتصال از مركز به مشترك است.
چرا كسي كه خطش قابليت دريافت داده را دارد بايد 52 هزار تومان بپردازد و كسي هم كه خطش چنين قابليت‌هايي ندارد بايد 52 هزار تومان بپردازد؟ چرا كه مردم ناراضي هستند و معتقدند بايد خطي كه قابليت ديتا ندارد ارزان‌تر فروخته شود.
اين حق اتصال است كه از مشتري دريافت مي‌شود. به سيم مربوط نمي‌شود. چنين مساله‌اي در قرارداد وارد نشده و موضوع ديتا مورد توجه قرار نگرفته است. البته پيشنهاد خوبي است كه در قرارداد گفته شود كه اين خط هم بوق دارد و هم ديتا. البته در حال حاضر هم مي‌توانيم ديتا حتي روي بوق هم ارايه دهيم.
در جمع‌بندي اگر قرار بر اين شد كه پروانه سطح خدماتي نوشته شود هم بايد مشتري، مخابرات و هم نهادهاي امنيتي امضا‌كننده باشند كه اگر خسارتي به وجود آمد تكليف مشخص شود...
تاكنون همه‌اش را مخابرات مي‌پردازد. قطع شود مخابرات مي‌پردازد. هيچ اعتراضي هم نمي‌كنيم. فقط مي‌گويم كه تعرفه را بالا ببريد.
اين‌طور كه باعث نارضايتي مشتري مي‌شود.
بله. در اين زمينه هم مشتري ناراضي مي‌شود.
