کارت گرافیک چیست و چگونه کار میکند
هوالعلیم
بدون توجه به اینکه آیا کارت گرافیکی onboard یا قابل تعویض است رابط گرافیکی از سه قسمت تشکیل شده است:
یک چیپ ست گرافیکی با مارکهای معتبر ( ATI , Matrox , Nivadia , S3 , Intel نامهای شناخته شده در زمینه هستند ) چیپ ست گرافیکی سیگنلهایی را که مانیتور باید از یک تصویر دریافت کند می سازد.
انواعی از RAM ( که انواع معمول آنها مانند: EDO , SGRAM یا VRAM هستند) حافظه RAM برای اینکه بتواند تصویر کامل صفحه نمایش را در هر لحظه بخاطر بیاورد لازم است. کارت گرافیک ممکن است از حافظه اصلی مادر برد استفاده کند.
یک RAMDAC چیپی که سیگنالهای دیجیتال را به آنالوگ تبدیل می کند اگر شما از مانیتورههای FLAT PANEL دیجیتال استفاده می کنید احتیاجی به تابع RAMDAC ندارید
کارت گرافیکی CPU را پشتیبانی می کند: کارت گرافیک یک تابع پشتیبانی برای CPU دارد و آن پروسسوری مانند CPU است. اگر چه این پروسسور اختصاصاً برای کنترل تصویر صفحه نمایش ساخته شده است.
شما می توانید کامپیوتری بسازید که چیپ کنترل گرافیکی را نداشته باشد و وظیفه آن را به عهده CPU بگذارید. ولی CPU دایماً اشغال خواهد شد و نرم افزاری را اجرا می کند که باید تصویر مانیتور را تولید کند.
رم در کارت گرافیک :
کارتهای گرافیک معمولاً مقدار معینی RAM دارند که به آن فریم بافر هم گفته می شود امروزه کارتهای گرافیک مقدار زیادی رم دارند اما قبل از آن مهم است که بدانیم:
چه میزان RAM ؟ این برای عمق رنگ در رزولوشن بالا اهمیت دارد.
چه نوع RAM ? این برای سرعت بالا لازم است
رم گرافیکی برای نگهداری تصویر بزرگ مانیتور در حافظه لازم است. CPU اطلاعاتش را به کارت گرافیک می فرستد. پروسسور کارت گرافیک یک تصویر برای مانیتور می سازد و آن را در RAM گرافیک ذخیره می کند. این تصویر یک bitmap بزرگ است. برای update مداوم تصویر مانیتور استباده می شود
مقدار RAM:
کارت گرافیکهای قدیمی تر معمولاً دارای 1و 2و4 مگابایت حافظه یا بیشتر بودند. واقعاً چقدر حافظه لازم است؟ حداقل احتیاج میزان رزولوشنی است که روی مانیتورتان می خواهید. برای یک استفاده دو بعدی معمولی رنگهای 16 بیت کافی است. اجازه بدهید نگاهی به میزان RAM لازم برای رزولوشنهای مختلف بیندازیم:
Resolution
Bit map size with 16 bit colors
Necessary RAM on the video card
640 x 480
614,400 bytes
1 MB
800 x 600
960,000 bytes
1.5 MB
1024 x 768
1,572,864 bytes
2 MB
1152 x 864
1,990,656 bytes
2.5 MB
1280 x 1024
2,621,440 bytes
3 MB
1600 x 1200
3,840,000 bytes
4 MB
توجه داشته باشید که 100 درصد RAM گرافیکی برای ذخیره Bitmap استفاده نمی شود بنابراین یک مگا بایت برای نشان دادن یک تصویر 800 در 600 با عمق رنگهای ( تعداد رنگ ) 16 بیت کافی نیست. همانطور که در محاسبات بالا این نشان داده شده است بنابراین اگر شما رم گرافیکی بالاتری از میزان متناظر با رزولوشن مورد نظر ( در جدول بالا ) داشته باشید افزایش سرعت را مشاهده خواهید کرد مثلاً اگر از یک رم گرافیکی 4 مگابایت به جای 2 مگابایت برای رزولوشن 800 در 600 استفاده کنید افزایش سرعت را حس خواهید کرد در این حالت اطلاعات می توانند به طور همزمان از روی رم خوانده شوند و روی آن نوشته شوند که برای هر کدام از cell های متفاوت رم گرافیکی استفاده می شود.
استفادهای سه بعدی:
برای پاسخ به تقاضای زیادی که برای کیفیت بالای تصویر سه بعدی وجود داشت کارتهای گرافیکی با رم گرافیکی 16 و 32 مگابایت وارد بازار شدند و آنها از اینترفیس ( اسلات ) AGP برای پهنای باند بیشتر دسترسی به حافظه اصلی استفاده کردند.
VRAM:
به طور خلاصه همه انواع رمهای معمول می توانند در کارتهای گرافیکی استفاده شوند. اکثر کارتهای گرافیکی از انواع خیلی سریع رمهای معمولی استفاده می کنند بعضی کارتهای حرفه ای ( مانند Maxtor Millennium 2 ) در گذشته از چیپ های اختصاصی VRAM یا Video Ram) استفاده می کردند. این یک نوع رم بود که فقط روی کارتهی گرافیکی استفاده می شد در اصل یک VRAM از دو سلول رم معمولی ساخته شده است که به یکدیگر متصل شده اند. بنابراین شما از رم دو برابر استفاده می کنید. همچنین قیمت VRAM دو برابر انواع دیگر است. ویژگی برتر سلول دوتایی این است که به Video processor اجازه می دهد که به طور همزمان که اطلاعات قدیمی را می خواند اطلاعات جدید را در همان آدرس بنویسد. بنابراین VRAMدو دروازه دارد که می تواند در یک زمان فعال شود و به طور چشمگیری سریعتر کار می کند.
UMA و DVMT:
در مادر برد های قدیمی تر کنترلر گرافیکی به صورت on board بود. از SMBA که مخفف ( Shared Memory Buffer Architecture ) یا UMA که مخفف ( Unified Memory Architecture ) می باشند قسمتی از رم سیستم که برای استفاده به عنوان رم گرافیکی اختصاص یافته و استفاده می شد اما اشتراک گذاشتن حافظه خیلی کند بود و استانداردهای آن جالب توجه عموم نبود. یک ویرایش جدید از این نوع در اینتل ساخته شد که چیپ ست 810 نام داشت و بهتر از آن 815 بود. که کنترل گرافیکی را در خود داشت و قسمتی از رم سیستم را به عنوان رم گرافیکی استفاده می کرد این سیستم به نام D.V.M.T که مخفف (Dynamic Video Memory Tecbology ) بود، شناخته شد.
RAMDAC:
همه کارتهای گرافیکی قدیمی یک چیپ RAMDAC داشتند که سیگنالها را از دیجیتال به آنالوگ تبدیل می کرد. مانیتورهای CRT با سیگنال آنالوگ کار می کنند کامپیوتر شما با اطلاعات دیجیتال ( صفر و یک ) که به رابط گرافیکی فرستاده می شود کار می کند قبل از اینکه این سیگنالها برای مانیتور فرستاده شوند باید تبدیل به آنالوگ شوند که این عمل در خروجی کارت بوسیله RAMDAC انجام می گیرد.
موفق باشید
