C++ یک زبان عظیم است,به طوری که از مجموعه دستورهای گوناگون,که از بخش های مختلف سرچشمه می گیرند,برای انجام کار استفاده می کند.برخی از این دستورات از فایل های در کامپیوتر که شما به سادگی در برنامه قرار داده اید می آیند.این دستورات یا فایل ها همچنین کتابخانه ها نیز نامیده می شوند.برای آسان تر شدن کار,برخی از این کتابخانه ها از قبل برای شما نوشته شده اند,در نتیجه می توانید آن ها در برنامه ی خود قرار دهید,شما از قبل یک شالوده ی خوب برای ادامه ی ساختمان خود دارید.هنوز برخی از این کتابخانه ها محدودیت های خود را دارند,که یعنی شما می توانید با نوشتن یا قرار دادن کتابخانه ی خود آن ها را توسعه دهید.همانطور که ملاحظه کردید,در اینجا برای شما کتابخانه هایی که از قبل نوشته شده اند وجود دارند.یکی از آن ها از کامپیوتر می خواهد که,ضربه ی کیبورد را (هنگامی که شما کلیدی را فشار می دهید) دریافت کند و دیگری از ماشین (کامپیوتری که عملکردهایی را انجام می دهد) می خواهد,نتیجه ای را برگرداند.کتابخانه ها,فایل هایی هستند که شما آن ها را در آغاز برنامه قرار می دهید به فرض اینکه کامپیوتر آن دستورات را به عنوان مقدمه ای قبل از اینکه برنامه ی شما را توسعه دهد از برنامه ای دیگری دریافت کرده است.کتابخانه ها همچنین فایل های سربرگ و فایل های کامپیوتر نیز نامیده می شوند و دارای پسوند “.h” می باشند.مثال هایی از آن ها house.h, یا person.hمی باشند.همانطور که می بینید,آن ها می توانند هر نامی داشته باشند.هنگامی که شما ساخت کتابخانه های خود را آغاز می کنید,به آن ها نام های مرسوم و قابل تشخیص بدهید.اولین کتابخانه که ما به آن توجه خواهیم کرد iostream نام دارد.آن از کامپیوتر می خواهد چیزهایی را روی صفحه ی مانیتور نمایش دهد.برای آن که ببینید چطور کتابخانه را در برنامه قرار دهید,آن را ابتدای فایل قرار دهید.به مثال زیر توجه کنید:iostream.hبرای استفاده از کتابخانه در برنامه تان,با استفاده از کلمه ی “include” قبل ار نام کتابخانه به سادگی آن را در برنامه وارد کنید.مانند زیر:include iostream.hاز آنجاییکه این یک زبان کامپیوتر,کامپیوتر از دستورات خاصی برای عملکرد متناسب پیروی خواهد کرد,که این زبان را از زبان های دیگر جدا می سازد.C++ با برخی کلمات رفتار خاصی دارد و برخی دیگر کاملا به شما به عنوان برنامه نویس بستگی دارد.برای مثال,کلمه ی “include” در c++ به عنوان کلمه ی خاص استفاده می شود یا یک کلمه ی با قاعده که شما می خواهید در برنامه تان استفاده کنید.در شرایط ویژه,اگر می خواهید کامپیوتر بداند “include”یعنی “من می خواهم این کتابخانه را وارد کنم”, یک نماد خاص به آن ضمیمه کنید,نماد “pound” که # می باشد,این کار را انجام می دهد.بنابراین برای وارد کردن یک کتابخانه, نماد # قبل از کلمه ی “include” قرار دهید.به مثال زیر توجه کنید:#include iostream.h
معمولا شما از دو نوع کتابخانه در برنامه تان استفاده خواهید کرد,کتابخانه هایی که C++ آورده و کتابخانه هایی که خودتان می نویسید.برای وارد کردن کتابخانه ی خوتان آن را بین ” ” قرار دهید.مانند زیر:#include “books.h”
هنگام وارد کردن کتابخانه هایی که C++ آورده,آن را بین < > قرار دهید.مانند زیر:#include <iostream.h>
به همین روش می توانید,هر تعداد کتابخانه که مناسب می دانید اضافه کنید.قبل از اضافه کردن فایل,شما نیاز دارید بدانید,آن چه فایلی است و برای چه استفاده می شود, بیشتر به برنامه ی شما بستگی خواهد داشت.برای مثال می توانید کتابخانه ای را که stdio نامیده می شود وارد کنید,مانند زیر:#include <iostream.h>
#include <stdio.h>
