عرض کنم که کم هزینه ترین کار تهیه ی وایر با حد اقل مثاومته.
کار بعدی تهیه ی شمه هایی با رسانایی بالا و مقاومت کمه که نمونه ی موجودش در بازار میشه شمع های ایریدیوم.
مورد بعدی که تاثیرش از همه ی موارد بیشتره استفاده از سیستم جرقه زنی ام اس دی هست که در نسل های جدیدش امکان ادونس و ریتارد کردن جرقه هم برای نصب سیستم های نیترو و توربو وجود داره.
اما در ماشینی مثل 206 که سنسور میل سوپاپ نداره و موقعیت پیستون و میل سوپاپ رو از ولتاژ و کیفیت جرقه مشخص میکنه, هر گونه دستکاری در سیستم جرقه باعث بد روشت شدن و خراب شدن دور آرام میشه تا جایی که مجبور میشید دوباره همون کویل فابریکشو نصب کنید.
یه راه دیگه برای ماشینایی که مثل 206 و ال نود و... کویلشول سر شمع قرار نداره و وایر شمع دارن اینه که مثل ال نود به تعداد سیلندر ها کویل جداگانه براش تهیه کنید و خروجی کویل رو مستقیم سر شمع نصب کنید. این موضوع روی پراید تست شده و نتیجش کاملا محسوسه
و در مورد ام اس دی:
تشكيل شده از كويل آمپلي فاير و واير شمع، آمپلي فاير برق رو بعد از تقويت به كويل ميرسونه و كويل برق قويتري رو به بقيه سيستم ميرسونه
فرق اين سيستم با سيستم استاندار در اينه كه برق به وجود اومده در كويل بعد از نصب آمپلي فاير يا همون Igenation Control قويتر و منظم تر از سيستم استاندارد ميباشد،
به اين صورت كه در سيستم استاندار رو آرپي ام هاي پايين برق به صورت منظم وارد كويل ميشود و كويل استاندارد تا رنجهاي پايين تر از 3000 خوب جواب ميده ولي وقتي
دور موتور بالا رفت حالت خازني كويل از بين ميره و نميتونه دقيق برق رو در خودش ذخيره كنه و كار كرد اون نامنظم ميشه و قدرت اصلي خودش رو از دست ميده
مسئله دوم قدرت جريان خروجي از كويله كه با نصب MSD قدرت جريان خروجي بسته به كلاس خودش بيشتر ميشه،MSD كلاسهاي مختلفي داره:
كلاس 5 :سطح شهري
كلاس 6 :درون شهري تقويت شده
كلاس 7 :درگ
به عنوان مثال كويل ماشين هشت سیلندری در حالت استاندارد 90 ميلي ژول نيروي الكتريكي توليد ميكرد و اين 90 ميلي ژول تقسيم بر 8 ميشد يعني روي هر شمعي 11.25 ميلي ژول نيرو در 30000 هزار ولت برق اما پس از نصب اين سيستم (سري 6 ) قدرت توليدي توسط كويل به 840 تا 920 ميلي ژول يعني روي هر شمع بين 105 تا 115 ميلي ژول نيرو در 45000 ولت برق