گر جدیدا تجربه گشتن در بازار دیجیتال جهت خرید یک تلویزیون جدید را داشته باشید(البته از نوع مایه داری آن را میگویم وگرنه مارا که با این حرفا کاری نیست!) حتما با این دو اصطلاح برخورد کرده اید : LCD و پلاسما . دو محصولی که در ظاهر بسیار به یکدیگر شبیه هستند هر دو دارای یک صفحه تخت با ابعاد نسبتا بزرگ می باشند ولی این ظاهر ماجراست خب اگر به این موضوع برخورده اید و گفته های بازاری فروشنده نیز قانع تان نکرده است به ادامه مطلب توجه کنید
شباهت LCD و پلاسما پس از عبور از ظاهر مشابه شان در همین جا پایان می پذیرد چرا که این دو از دو نوع تکنولوژی متفاوت برای نمایش تصویر استفاده می کنند که البته این دو تکنولوژی نیز هر کدام مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند.
1- LCD :و یا Liquied Crystal Display (بعبارت ساده تر صفحه نمایش با تکنولوژی کریستال مایع) به این صورت عمل میکند که ذرات ریز کریستال مایع در میان دو صفحه شیشه ای تخت بصورت اصطلاحا ساندویچ شده قرار میگیرند که با تغییر اندازه جریان الکتریکی وارده به کریستالها تصویر نهائی شکل می گیرد.
- پلاسما : تکنولوژی شکل گیری تصویر در این نوع نمایشگرها نسبت دوری با اتفاقی که در لامپ های فلوروسنت رخ می دهد، دارد. بدین نحو که صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده است که در هر سلول دو صفحه مجزا شیشه ای وجود دارد که این دو صفحه توسط یک شکاف از یکدیگر جدا شده اند ،در درون این شکاف ترکیب گاز نئون - زنون (Neon-Xenon) قرار میگیرد که در حین ساخت دستگاه این گاز به فرم مایع (Plasma) در می آید ، و هنگامی که تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد این گاز باردار شده و تولید فسفر قرمز ، آبی و بالاخره سبز را می نماید که این نیز در نهایت موجب شکل گیری تصویر میگردد. که به هر واحد این فسفرهای رنگی در اینجا پیکسل گفته میشود.
خب اینها اتفاقاتی هستند که در پس زمینه اتفاق می افتند ولی برای مقایسه بین این دو، مهم کیفیت تصویر نهائی به نمایش درآمده است و نه آنچه پشت تصویر رخ میدهد که باز هم در این زمینه هر تکنولوژی مزایا و معایب خود را دارد که به آن می بپردازیم:
الف) مزایای پلاسما ها بر LCD ها:
شاید بزرگترین عامل برتری پلاسما ها علاوه بر فاکتور قیمت توانائی آنها در به نمایش درآوردن کامل رنگ مشکی است چیزیکه بزرگترین عامل ضعف LCD ها می باشد تا جائیکه تقریبا هیچ LCD پیشرفته ای نیز قادر به نمایش کامل رنگ مشکی نیست و در هر حال مقداری نور از پس زمینه به بیرون تراوش میکند.
دومین عامل برتری پلاسما ها زاویه دید نسبتا بالای آنها نسبت به رقیبان LCD خود است که در اینجا با فاصله گرفتن از یک پنل LCD کیفیت تصویر به نمایش در آمده کم کم رو به افول میرود در حالیکه این موضوع در مورد پلاسما ها تقریبا ثابت است که این مورد نیز مشابه بقیه موارد این قسمت با پیشرفت سریع LCD ها رو به بهبودی است.
سومین مورد تفوق پلاسما ها در توانائی نمایش با کیفیت رنگ هاست جائیکه بازهم همان تراوش نور از پس زمینه LCD ها بر کیفیت رنگ های به نمایش درآمده تاثیر دارد . ممکن است این نکته را نیز شنیده باشید که LCD ها در توانائی دنبال کردن تصاویر سریع (مثلا در یک فیلم حادثه ای با فریم های سریع ) کند عمل میکند و سایه تصویر قبلی بروی تصویر فعلی تاثیر گذار است که این نکته مربوط به پنل های نسبتا قدیمی LCD میباشد که با کاهش زمان پاسخگوئی LCD ها این نکته نیز مرتفع شده است
و اما می رسیم به بزرگترین عامل برتری پلاسما ها بر پسرعمو های LCD شان و آن هم مطمئنا چیزی نیست مگر قیمت ! پلاسما ها مخصوصا در سایزهای بالا قیمت بسیار پائین تری را نسبت به LCD ها ارائه میکنند مثلا یک پلاسمای 42 اینچی در حدود 30 درصد بزرگتر از یک LCD با اندازه 37 اینچ است در حالیکه هردو قیمتی تقریبا مساوی دارند (چیزی نزدیک 2 میلیون تومان) . البته مطمئن باشید که در سال های آینده این نسبت به علت سرمایه گذاری وسیع در صنعت LCD به نفع LCD تغییر جهت خواهد داد ولی در آن موقع هم باز این نسبت در مورد ابعاد بالاتر (مثلا پلاسمای "52 در مقابل LCD "42) برقرار خواهد بود.
ب) مزایای LCD ها بر پلاسماها :
اگر از LCD ها ناامید شده اید باید بگویم که این پایان ماجرا نیست . LCD ها قادر به نمایش پیکسل های بیشتری نسبت به پلاسماهای هم سایز خود می باشند ، علاوه بر آن مصرف برق LCD ها نسبت به رقیبان پلاسمای خود در حدود 30 درصد کمتر میباشد و از اینها گذشته وزن آنها نیز بسیار کمتر از پلاسماهاست که این موضوع حمل ونقل و نصب دیواری آنها را آسانتر می کند.
طول عمر LCD ها نیز بالاتر از رقیبان پلاسمای خود است (که این نسبت در مورد پنل های قدیمی پلاسما بیشتر مشهود بود که عمری در حدود 20000 ساعت داشتند یعنی چیزی در حدود تماشای روزی 8 ساعت برای تقریبا 7 سال جائیکه LCD ها طول عمر 60000 ساعت را دارا می باشند) که با تولید پلاسماهای پیشرفته این نسبت بطرز مشهودی بهبود یافته است و به رقمی نزدیک به همان 60000 ساعت نزدیک شده است.(لازم به یادآوری است که طول عمر یک پنل زمانی ست که روشنائی صفحه به نصف مقدار اولیه نزول میکند).
نکته نهائی در مورد ضعف های پلاسما در قبال LCD پدیده ایست به نام جا افتاده گی تصویر(Burn-in) که در طی آن اگر تصویری بمدت طولانی بروی صفحه ثابت بماند سایه این تصویر تا مدتها بروی صفحه نمایش باقی می ماند که به لطف پیشرفت فناوری و ویژگی های پلاسماهای جدید مثل استفاده از Screen Saver این موضوع به حداقل رسیده است.
یک نکته مهم دیگر نیز در اینجا باقی میماند و آن هم پشتیبانی دستگاه از فرمت HD است که تصاویر با کیفیت را ارائه میکند . برای اینکه از این مورد مطمئن شوید حتما دستگاه شما (پلاسما یا LCD) میبایست حداقل از رزولوشن 720در 1280 پشتیبانی کند که این البته شرط لازم است و نه کافی.
خب پس از اینکه با این دو نوع تکنولوژی آشنا شدیم حالا نوبت به انتخاب میرسد در این رده اگر دلتان به حال جیب مبارک سوخته باشد و در عین حال خواهان یک تکنولوژی برتر هستید مطمئنا پلاسما انتخاب بهتری ست .ولی اگر قیمت در درجه اهمیت پائینی برای شما قرار دارد و کیفیت بالای تصویر ، حمل آسان ، مصرف پائین انرژی و از همه مهمتر خلاص شدن از تکنولوژی دردسر ساز "لامپ تصویر" برایتان مهم است بدون شک به LCD فکر کنید.
صفحات نمايشگر كريستال مايع LCD
در اين نمايشگرها، هر نقطه از صفحه از يك لايه كريستال مايع محصور شده بين دو الكترود شفاف و دو ***** قطبي تشكيل شده است. همچنين ترانزيستورهاي خاصي، مسئول روشن يا خاموش كردن هر نقطه هستند.
در صفحات LCD رنگي، هر نقطه از صفحه از 3 واحد، هر كدام با يك ***** رنگي (قرمز، سبز و آبي) تشكيل شده و لامپ هاي سفيد يا آبي روشن در پشت نمايشگر، ديدن آنها را در تاريكي ميسر مي كند.
با روشن شدن، كم رنگ شدن يا خاموشي هر واحد، مي توان تركيبي از سه رنگ اصلي را ايجاد كرده و در نهايت تصاويري با رنگ هاي بسيار متنوع توليد كرد.
در ساخت نمايشگرهاي LCD از دو نوع تكنولوژي استفاده مي شود. در انواع قديمي، هر پيكسل طي فرآيند بازيابي با آدرس سطر و ستون خود توسط مدارهاي الكتريكي فعال مي شود. اين نمايشگرها را Passive Matrix LCD مي نامند كه از زمان پاسخگويي بالايي برخوردارند و براي تلويزيون هاي صفحه گسترده كارايي مطلوبي ندارند.
امروزه از نمايشگرهاي Active Matrix استفاده مي شود. در اين تكنولوژي، با فعال شدن هر سطر تمام ستون هاي تصوير فعال شده و اين فرآيند براي تمام سطرها اتفاق مي افتد در نتيجه زمان بازيابي بسيار سريع و مدت پاسخگويي به طرز چشمگيري كم مي شود. اين مزيت ها به همراه كنتراست مطلوب و درخشش فوق العاده موجب رواج اين نمايشگرها شده است.
نمايشگرهاي LCD مزاياي فراواني دارند كه مصرف كم انرژي فقط يكي از آن هاست، اما معايب آن ها را هم نبايد ناديده گرفت. در حالي كه نمايشگرهاي CRT مي توانند در تمام رزولوشن ها تصاوير واضحي ارائه كنند، نمايشگرهاي LCD فقط در محدوده رزولوشن واقعي خود توانايي توليد تصوير شفاف را دارند و در خارج از اين محدوده، تصاوير تار يا غير واضح ديده مي شوند.
صفحات LCD در مقايسه با نمايشگرهاي CRT درخشش بالاتري دارند، اما نور پس زمينه تابيده شده از يك طرف موجب روشن ديده شدن نقاط سياه گوشه تصوير مي شود. در نتيجه نسبت كنتراست آن ها (نسبت درخشش سياه ترين و سفيدترين نقطه قابل ارائه) از نمايشگرهاي پلاسما كمتر است.
پس از مدتي استفاده از نمايشگرهاي LCD ممكن است ترانزيستورهاي يك يا چند پيكسل بسوزد و حاصل آن بصورت نقاط سياهي روي تصوير ديده شود. البته غيرفعال شدن يك ترانزيستور معمولا موجب از كار افتادن نمايشگر LCD نمي شود. مقدار قابل قبول پيكسل هاي سوخته در بين كارخانجات مختلف فرق مي كند و همزمان با بالا رفتن استانداردهاي مصرف كنندگان، سازندگان هم استانداردهاي خاص خود را دارند برخي كارخانجات بزرگ ضمانت سوختگي پيكسل دارند و حتي با سوختن يك پيكسل در مدت زمان ضمانت، محصول را تعويض مي كنند.
آشنايي با طرز كار مانيتورهاي كريستال مايع
اگر از کاربران رايانه باشيد، احتمالا اسمهايي از قبيل مانيتور فلت و LCD ها را شنيده ايد. لغتهايي که امروزه به قدري باب شده اند که حتي کودکان ۵ ۶ساله هم که گاهي آنها را به زبان مي آورند.
آيا صفحه هاي فلت ، LCDو پلاسمايي يکي هستند يا معاني جدايي دارند و ما از روي ناآگاهي آنها را به جاي هم به کار مي بريم؟
واقعيت اين است که اينها معاني متفاوتي هستند که برحسب اشتباه از آنها به صورت جايگزين استفاده مي کيم. احتمالا هر روزه از وسايل متفاوتي استفاده مي کنيم که شامل LCDها هستند.
رايانه هاي لپ تاپ ، برخي مانتيورها، ساعتهاي ديجيتالي ، اجاقهاي مايکروويو، دستگاه پخش سي دي و دستگاه هاي الکترونيکي فراوان ديگر شامل LCD ها هستند. براي تشخيص LCD بودن يک صفحه کافي است ، براي چند ثانيه انگشت خود را روي آن صفحه قرار دهيد و حرکت امواج را در ناحيه اطراف دستتان مشاهده کنيد.
البته اين کار به هيچ عنوان توصيه نمي شود. چرا که در درازمدت به مانيتور شما آسيب مي رساند. LCD يا Liquid Crystal Display به دليل مزيت هايي از قبيل نازک بودن ، وضوح بيشتر و مصرف برق کمتر متداول شده اند.
LCDها يا کريستال هاي مايع اولين بار در سال ۱۹۸۸از سوي يک گياه شناس اتريشي به نام فردريک رينيتز کشف شد. او مشاهده کرد زماني که يک ماده شبيه کلستريل را ذوب مي کند، اين مايع که در ابتدا تيره بوده و با بالا رفتن حرارت ، رنگ آن روشن مي شود پس از خنک کردن ، مايع قبل از تبلور نهايي به رنگ آبي تبديل مي شود.
از ساخت آزمايشي اولين LCDدر سال ۱۹۸۶، مدت ۱۸سال مي گذرد. از آن هنگام سازندگان LCDها آن را به لحاظ تکنولوژيکي توسعه دادند و LCDها را از لحاظ تکنيکي به سطح بالايي رساندند و روند رو به رشد فناوري ساخت اين وسيله همچنان رو به فزوني است.
کريستال هاي مايع بسته به چگونگي تحريک و نحوه آرايش مولکول ها به گروه هاي مختلفي تقسيم مي شوند. اين نوع کريستال ها نسبت به تغيير دما و در بعضي موارد فشار واکنش نشان مي دهند و جهت گيري مولکولها در آنها از الگوي خاصي پيروي مي کند که اغلب يک منشا خارجي جهت دهنده دارد.
از شواهد برمي آيد که کريستال هاي مايع به حالت مايع نزديک تر هستند تا جامد. آنها مقادير متوسطي از گرما را دريافت مي کنند تا يک ماده مناسب را از يک حالت جامد به کريستال مايع تبديل کنند و فقط مقدار بيشتري گرما را براي تبديل همان کريستال مايع به حالت مايع واقعي دريافت مي کنند.
به خاطر اين که کريستال هاي مايع به درجه حرارت بسيار حساس هستند، انتخاب مناسبي براي کاربرد در دماسنج ها هستند. از اينجا دلايل وضوح صفحه مانيتور کامپيوتر لپ تاپ در يک هواي سرد يا در خلال يک روز داغ در کنار ساحل روشن مي شود. يک LCD وسيله اي است که از ۴ الگو يا واقعيت فيزيکي بهره مي گيرد:
اول اين که نور مي تواند قطبيده شود، دوم اين که کريستال هاي مايع مي توانند منتقل شوند و نور قطبيده شده را تغيير دهند. سوم اين که ساختار کريستال هاي مايع مي توانند از سوي جريان الکتريکي تغيير يابند و آخرين مورد اين که مواد شفافي موجودند که قادرند جريان الکتريسيته را هدايت کنند.
سيستم LCD
دو نوع LCD در رايانه وجود دارد ؛ ماتريس غيرفعال passive matrix و ماتريس فعال LCD
.active matrixهاي ماتريس غيرفعال از يک شبکه ساده ، براي تامين شارژ پيکسل هاي موجود روي نمايشگر استفاده مي کنند. ايجاد شبکه درواقع يک مرحله پردازش است که با دو لايه شفاف آغاز مي شود.
به يکي از اين لايه ها ستون ها و به ديگري رديف هايي واگذار مي شود که از مواد هادي و شفاف ساخته مي شوند که معمولا از جنس اکسيد قلع هستند. ستونها و رديفها به مدارهاي مجتمع (IC ها) مرتبط مي شوند و زماني که شارژ از ستون يا سطر خارج شود، اين مدارها، کنترل خواهد شد.
مواد کريستال مايع مابين دو لايه شفاف قرار خواهد گرفت ، يک فيلم قطبيده به بخش خارجي از هر يک از اين لايه اضافه مي شود. سادگي سيستم ماتريس غيرفعال جالب است اما نواقصي نيز به همراه دارد، از جمله زمان پاسخ کوتاه و کنترل ولتاژ بدون دقت.
راحت ترين راه براي مشاهده زمان پاسخ کوتاه در يک LCDماتريس غيرفعال اين است که نشانگر ماوس را بسرعت از سمت صفحه نمايش به سمت ديگر حرکت دهيد. درحالتي که اين حرکت انجام مي شود به حالت سايه هايي که در پي نشانگر ظاهر مي شود، توجه کنيد.
کنترل ولتاژ با عدم دقت از توانايي ماتريس غيرفعال جلوگيري مي کند و در يک زمان تنها بر يک پيکسل تاثير مي گذارد. زماني که ولتاژ براي از هم باز کردن يک پيکس به کار گرفته مي شود، پيکس هاي اطراف آن نيز تا حدي از هم باز مي شود که باعث مي شود تصاوير تار به نظر آيد و کنتراست خود را از دست بدهد.
LCDهاي ماتريس فعال به TFTها وابسته هستند. اساسا TFTها ترانزيستورها و خازن هاي کوچک سوئيچ شونده هستند. آنها در يک ماتريس و روي يک لايه شفاف مرتب مي شوند. براي آدرس دهي يک پيکسل ، رديف مناسب سوييچ مي شود و سپس شارژ به ستون اصلي ارسال مي شود. خازن قادر به نگهداري شارژ تا به دوره تازه سازي بعدي است.
اگر دقيقا مقدار ولتاژي که براي يک کريستال تامين مي شود، کنترل گردد، خواهيد توانست آن را از هم باز کنيد. بيشتر نمايشگرهاي امروزي در هر پيکسل ۲۵۶سطح روشنايي پيشنهاد مي کنند. فناوري LCDها بسرعت در حال رشد است.
اندازه نمايشگر محدود به مشکلات کنترل کيفيت مي شود که به سازنده هاي آنها برمي گردد. بتازگي شرکت اپل بزرگترين مانيتور LCDجهان را دراندازه ۳۰اينچي به بازار عرضه کرد که کيفيت تصويري بسيار بالا دارد.
پس براي داشتن وضوح و کيفيت قابل توجه ،بايد بهاي زيادي بپردازيم.
تفاوتهای تلویزیونهای ال سی دی و ال ای دی و پلاسما را بدانید!
امروزه بییش ترین سهم تولید تلویزیون به فناوری های ال سی دی و ال ای دی و پلاسما اختصاص یافته است.
در گذشته ای نه چندان دور خرید تلویزیون هایی با اندازه های بزرگ یك رویا برای افراد بود در حالیكه امروزه یك امر عادی است اما هنوز هم برای عموم مردم پس از گذشت چند سال طرز عملكرد و تفاوت های تكنولوژی های پلاسما و ال سی دی نامفهوم و پیچیده میباشد.به خصوص اینكه هنگامیكه برای خرید به فروشگاه مراجعه میكنند با توضیحات متفاوتی از طرف فروشندگان مواجه میشوند و نمیتوانند تصمیم درستی را اتخاذ كنند من تصمیم دارم در این مقاله كه برگرفته از سایت CNet و تجربیات این حقیر تاكنون است به بررسی این دو فناوری پرداخته تا شما را با آنها آشنا كنم تا در انتخاب خود گزینش های بهتر و مناسبتری را انجام داده و استفاده بهینه را از این تكنولوژی های روز ببرید.و پس از خرید كمتر به پشیمانی دچار گردید.
معرفی تكنولوژی ها:
پنل تلویزیون های پلاسما و ال سی دی و ال ای دی تقریبا مشابه هستند.
در پنل پلاسما كه فناوری قدیمی تری است هر نقطه ( پیکسلpixel ) روی صفحه بصورت حباب شیشه ای با پوشش فسفر بسیار ریز که با انواعی از گاز پر شده است که از سه سلول به رنگ های اصلی تشکیل شده است که با عبور جریان الکتریکی مناسب با تصویر از هرکدام از این سلول ها، نور متساعد شده از هر رنگ و تداخل آنها با هم رنگ های ترکیبی و اصلی تصویر را تشکیل میدهد .
حال آنکه در پنل ال سی دی كه فناوری جدیدتری است هر پیکسل از سه سلول با رنگ های اصلی ولی از جنس کریستال مایع تشکیل شده که پس از عبور جریان هر سلول کریستال متناسب با جریان پلاریزه شده، و تشکیل رنگ های تصویر را میدهند ولی بدلیل اینکه این سلول ها نوری از خود ساتع نمیکنند با قرار دادن یک صفحه نورانی (LED backlight) پشت پنل تصویر تشکیل میگردد.
در ال ای دی ها این منبع نور مجموعه ای از ال ای دی هاست كه گرمایی ساتع نمیكنند. و بهترین تكنولوژی در این زمینه هستند.
در حال حاضر دو نوع LED backlight وجود دارد :
مستقیم كه سازنده روی بخشهای صفحه تصویر كنترل بیشتری برای ایجاد تصویر بهتر دارد و در مركز و پشت صفحه تصویر قرار میگیرد و
لبه ای كه LED ها را كنار هم و دور صفحه تصویر زیر قاب تلویزیون قرار داده اند و در داخل پنل آینه ای است كه نور را به صفحه تصویر می تاباند.این فناوری برای تولید تلویزیون های باریكتر به كار میرود كه امروزه در حال تولید این نوع بیشتر میباشند.كه همین ال ای دی ها هستند.
كنتراست(درجه اختلاف میان تاریكترین و روشنترین رنگ) تصویر در ال سی دی ها، ال ای دی و پلاسما:
کیفیت رنگ و و تضاد رنگها در پلاسما خیلی بهتر از ال سی دی می باشد ، دلیل این است که نقاط با رنگ مشکی بدلیل خاموش بودن هر پیکسل بطور کامل سیاه دیده شده و رنگها برجسته تر و شفاف تر دیده میشوند که این پدیده را تصویر با کنتراست بالا جهت برتر شدن جزئیات تصویر می نامند.همچنین رنگهای روشن تر را نیز بهتر نشان میدهد.
اما در ال سی دی بدلیل وجود صفحه نورانی پشت پنل عبور پرتو های نورانی از لای پیكسل ها در ال سی دی بوجود آوردن تصویر با کنتراست بالا را مشکل كرده زیرا در هر صورت مقداری نور از بین پیکسلها نشت کرده و سیاهی کامل را از بین میبرد . همچنین نشتی نور،خلوص رنگ را نیز تحت تاثیر قرار میدهد اگرچه که در ال سی دی های تولید شده هر روز این نقیصه جبران شده و رو به بهبود است.
در ال ای دی نشت نور تقریبا وجود ندارد كه باعث میشود نقاط سیاه را تاریكتر تولید كند كه برای چشم عمیقتر به نظر میرسد و رنگهای روشن و سفید، براق و واضح باقی میمانند.نتیجه اینكه كل تصویر كاملا طبیعی تر به نظر بیننده میرسد.
وضوح
هر سه فناوری وضوح های بالا را پشتیبانی میكنند، با این تفاوت كه در ال سی دی و ال ای دی هایی با اندازه كوچك هم امكان ایجاد وضوحهای بالا وجود دارد.
در پلاسما وضوحهایی فوق العاده بالا تنها در اندازههای بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت میشود. در صورتی كه در ال سی دی حتی در مدلهای 42 یا 45 اینچ هم شاید این وضوح را بیابید.
رزولوشن ال سی دی و ال ای دی از پلاسما بیشتر میباشد بدین معنی که تعداد نقاط یا پیکسل های تشکیل دهنده تصویر در سطح صفحه نمایش در ال سی دی و ال ای دی بیشتر از پلاسما بوده که باعث تیز بودن تصاویر و مشاهده بهتر جزئیات تصاویر می گردد.
فقط توصیه ای كه بنده دارم اینست كه یا جهت آنتن را درست انتخاب كنید یا حدالامكان از دیش برای گرفتن 8 كانال كشور استفاده كنید چون در صورت مشكل در گرفتن تصاویر از آنتن از خرید خود پشیمان میگردید چراكه با وجود وضوح تصویر در این تلویزیونها مشكلات كانالها به وضوح قابل تشخیص است.
زاویه دید
در مدل های اولیه یكی از مشكلات السیدی زاویه دید بود. وقتی شما از كنارهها به تصویر تلویزیون نگاه میكردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود.
این مسئله اكنون تا حدود زیادی حل شده و شما میتوانید تلویزیونهایی با زاویه دید 178 درجه در بازار بیابید.
در مورد تلویزیونهای پلاسما این مسئله وجود ندارد.و هر چه از پلاسما دورتر شوید گویا وضوح تصویر كم نگردیده است.و تصویر واضح و نمایان است. همچنین تصویر روی پلاسما سه بعدی و عمیقتر به نظر میآید. تصاویر در تلویزیونهای ال سی دی اندكی تختتر به نظر میرسند.
در ال ای دی ها این مشكل حل شده است و تصاویر مثل پلاسما دارای عمق هستند.
روشنایی تصویر
همانطور كه در بالا اشاره شد، در السیدی از یك منبع نوری جداگانه برای ایجاد نور استفاده میشود كه میتوان میزان نور آن را به سادگی با توجه به محیطی كه تلویزیون در آن قرار دارد، كم یا زیاد كرد. در صورتی كه در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز خود را تولید میكند. به همین خاطر در محیطهای پرنور و در فضای آزاد ممكن است دیدن تصاویر تلویزیونها پلاسما اندكی سختتر باشد. به همین خاطر اگر توجه كرده باشید فروشندگان تلویزیون ، پلاسماها را در محیط های تاریك تر قرار میدهند و ال سی دی ها را در نور و روشنایی میگذارند.
البته امروزه مدل های جدید پلاسما با پوشش anti - reflective به بازار آمده كه این مشكل را ندارد.
یكی از مشكلات پلاسما امكان ایجاد Burn-In در تلویزیون است. به این معنی كه اگر یك تصویر ثابت برای مدتی طولانی روی صفحه تلویزیون باقی باشد، ممكن است شبحی از آن تصویر برای یك مدت كوتاهی باقی بماند. البته از آن جایی كه تصاویر تلویزیون معمولاً متحركاند، این مسئله بیشتر در مورد آرمهای شبكههای تلویزیونی در گوشهها اتفاق میافتد. Burn-In
البته Burn-In با پیشرفت فناوری ساخت دیگر مشكل نیست و بسیاری از تولیدكنندگان در تلویزیونهای خود این مسئله را با قرار دادن امكاناتی همانند Anti-Burn برطرف كردهاند.
همچنین اگر این اتفاق نیز بیفتد كه كاملا ندرتا می افتد پس از چند روز خود بخود برطرف می شود پس نگران كننده نیست.
در ال سی دی و ال ای دی ها هم مسئله پیكسل سوخته همانند مانیتورهای ال سی دی وجود دارد، ولی به علت اندازه بزرگتر تلویزیون نسبت به مانیتورحركت و تغییر رنگ دائم و همچنین فاصله دورتری كه شما از تلویزیون قرار می گیرید، حتی در صورت وجود چند عدد از آنها چندان آزاردهنده نخواهند بود.
پخش تصاویر با حركت سریع
در ال سی دی برخلاف پلاسما مشكل زمان پاسخدهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول میكشد تا ال سی دی بتواند یك فریم را جایگزین فریم قبلی كند. این مسئله باعث میشود به هنگام پخش تصاویری كه دارای صحنههایی با حركت سریع هستند، سایهای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مسئله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدلهایی با زمانهای پاسخدهی كمتر از هشت میلیثانیه نگرانیها از این بابت كمتر شده است. پلاسما به این مشكل دچار نیست.
در ال ای دی ها دیگر از مشكل محو تصاویر در حركت های سریع كه در LCD ها موجود بود خبری نیست. زبرا هر حركتی در تصویر ابتدا آنالیز میشود و سپس تنظیم می شود. در نتیجه در هر حركتی تصویر صاف و تیز و روان است.
طول عمر
طول عمر السیدی و ال ای دی مدت زمانی است كه میزان نور پس زمینه آنها به نصف كاهش پیدا كند.
در پلاسما به خاطر این كه وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این كار از طریق فسفرهای داخل آن صورت میگیرد، نیمهعمر پلاسما را مدت زمانی در نظر میگیرند
كه درخشندگی این فسفرها به نصف كاهش پیدا كند.در هر دو مدل معمولاً طول عمر شصت هزار ساعت است.یعنی اگر تلویزیون 24 ساعته روشن باشد ،7 سال طول میكشد تا 60 هزار ساعت را پر كند.
اندازه
ساخت پلاسما در اندازههای كوچك چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدلهای پلاسما را در اندازههای بالای 42 اینچ مشاهده میكنید.
برعكس آن ساخت السیدی در اندازههای بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را میطلبد. به همین خاطر برای اندازههای زیر چهل اینچ السیدی و برای اندازههای بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب میشود.ال ای دی ها در سایز 32 تا 55 اینچ در بازار عرضه میشوند.
مصرف توان
السیدی به خاطر منبع نور جداگانهای كه دارد، برای تولید نور انرژی زیادی صرف نمیكند(البته اگر روشنایی تصویر را كم كنید).
ال ای دی انرژی بسیار كمتر از ال سی دی مصرف میكند.زیرا منبع نور آن از مجموعه ای از ال ای دی ها تشكیل شده است و ال ای دی نیز برای روشن شدن انرژی بسیار كمی طلب میكند.
در صورتی كه پلاسما انرژی بیشتری میطلبد كه معمولاً دو برابر السیدی است.
البته مصرف انرژی پلاسما چندان هم بالا نیست كه نگران كننده باشد.
قیمت
شاید بزرگترین مزیت پلاسما نسبت به ال سی دی و ال ای دی قیمت مناسب تر آن باشد مخصوصا در تلویزیون های با سایز بزرگ که معمولا سایز های بزرگ پلاسما ارزانتر از ال سی دی با همان سایز میباشد .
مسئله دیگر این است که تلویزیون پلاسما از سایز 42 اینچ تا 63 اینچ را در بر میگیرد که این سایزها ارزانتر از ال سی دی است اما چنانچه بنابه محدودیت فضای نگهداری یا بنا بر سلیقه تلویزیون با سایز زیر 42 اینچ مورد نیاز باشد، در اینصورت ال سی دی این نیاز را براورده می نماید .درحقیقت برای تولید كنندگان تولید تلویزیون پلاسما با سایز زیر 42 صرف نمیكند.
ال ای دی نیز به دلیل جدیدبودن تكنولوژی و عرضه تازه آن در بازار در حال حاضر بسیار گران است و برای كشورهایی كه هزینه انرژی در آنها بالا است مقرون به صرفه تر مینماید.
وزن
ال سی دی همچنین سبکتر از پلاسما در سایز مشابه میباشد که حمل و نقل آن را آسانتر نموده و جهت نصب روی دیوار نیز مناسبتر است .چون در ال سی دی برای صفحه نمایش از پلاستیك و در پلاسما از شیشه استفاده میشود كه البته این یك مزیت برا ی پلاسما است كه ضربه به صفحه نمایش آن آنرا خراب نمی كند.در حالیكه در ال سی دی ضربه ممكن است بر روی صفحه لك و خش ایجاد كند.ال ای دی بسیار سبك است.ولی در موارد دیگر شبیه ال سی دی است.
كدامیك مناسب حال من است؟
اگر تلویزیون را برای مكانهای بزرگ میخواهید پلاسما بهتر است.
اگر دنبال یك تلویزیون باریك و شفاف هستید ال سی دی و یا ال ای دی بهتر است.
اگر شما كسی هستید كه میخواهید پیكسل به پیكسل تصویر را ببینید ال سی دی و یا ال ای دی بهتر است.
اگر میخواهید video game بازی كنید ال سی دی یا ال ای دی بهتر است.
اگر قیمت برایتان مهم است پلاسما بهتر است.
اگر بچه كوچك دارید پلاسما بهتر است.
اگر عاشق تصاویر ورزشی و فیلم هستید پلاسما و ال ای دی بهتر است.
اگر میخواهید تلویزیون را به دیوار وصل كنید ال ای دی و بعد ال سی دی بهتر است.
اگرنمیدانید كه بین ال ای دی و ال سی دی كدامیك را انتخاب كنید و برایتان هزینه مهم نیست قطعا ال ای دی بهتر است. ولی اگر هزینه مهم است نگران نباشید ال سی دی كار یك ال ای دی را برایتان انجام می دهد.ال ای دی امكاناتی دارد كه در ایران استفاده زیادی ندارد.
توصیه آخر:
از آنجایی كه در حال حاضر همه برندهای تولید كننده این فناوری ها در جهان محصولات خود را با كیفیت عالی و رقابتی به بازار عرضه میكنند پس:
اگر خیلی وسواس ندارید و فقط میخواهید از تكنولوژی روز دنیا استفاده كنید فرقی ندارد كه كدامیك را بخرید و چه برندی فقط آنی را بخرید كه چشمان شما از دیدن آن لذت ببرد
تفاوت ال ای دی و ال سی دی
1-ال اي دي مصرف برق کمتري نسبت به ال سي دي دارد
2-ال اي دي داراي عمر بيشتري نسبت به ال سي دي مي باشد
3-به علت داشتن لامپ سرتاسري در پشت پرده هاي تصويري تمام قسمت هاي تصوير در ال اي دي از نور يکنواخت بهره مند مي شود، در حاليکه در ال سي دي فقط يک لامپ مرکزي در پشت پرده هاي تصويري وجود دارد و اين باعث ميشود که تصوير در گوشه هاي تلويزيون تاريک تر از مرکز آن باشد
4-ال اي دي داراي وزن کمتري است و در حمل و نقل بسيار راحت تر و کم حجم تر است ضمن اينکه ظاهر و نماي ال اي دي بسيار شکيل تر و زيباتر است
5-مواد تشکيل دهنده ال اي دي قابل بازيافت براي محيط زيست بوده و هيچگونه ضرري براي طبيعت ندارد