دريفت يكي از تكنيكهاي زيبا و حرفه اي رانندگيه كه بشتر جنبه نمايشي داره و در حقيقت هنر كنترل ماشين و پايداري ماشين در حالت ناپايداريه.
خوب حالا اين پايداري در حالت ناپايداري يعني چه؟
ابتدا به اين عكس دقت كنيد:
اين حالت عادي عبور يك اتومبيل از پيچ هست. در اين حالت اتومبيل با حداكثر سرعت ممكن كه موجب سر خوردن نشه از پيچ عبور مي كنه. اين روش استاندارد عبور از پيچ در مسابقات سرعت هست كه به خاطر عبور از پيچ با بيشترين سرعت و مهمتر از اون كمترين زمان ممكن انجام ميشه. در اين حالت اتومبيل در يك حالت پايدار از پيچ عبور مي كنه يعني اگه راننده كاري انجام نده اتومبيل به همي صورت و روي همين خط به حركتش ادامه ميده.
اما در دريفت قضيه برعكسه. يعني سر خوردن مهمه نه حركت بر روي يك خط از پيش تعيين شده.
در حالت عادي چرخهاي اتومبيل در دو خط از پيچ عبور مي كنن. اما در دريفت به علت سر خوردن و مورب حركت كردن ماشين هر چرخ در يك خط مجزا حركت مي كنه.
پس اساس عمل دريفت عبور از پيچ با حداكثر سرعت ممكن و در حالتي مورب نسبت به مسير و به صورت ناپايداره.
در دريفت چون ماشين در يك حالت ناپايدار حركت مي كنه اگه راننده كاري نكنه اين حالت ناپايدار به هم مي خوره. يا اتومبيل دور خودش چرخيده و متوقف ميشه و يا به پايداري در حركت مي رسه و يك خط رو ادامه ميده پس در دريفت بايد حالت ناپايداري رو حفظ كرد. يعني اين حالت ناپايداري و مورب بودن رو بايد تا هنگام خروج كامل از پيچ حفظ كرد و اون با استفاده از ابزار مناسب محقق مي شه.
حالا ابزار مناسب براي دريفت زدن در ماشينهاي مختلف فرق مي كنه.
در زمينه دريفت ماشين ها به دو دسته ديفرانسيل جلو و ديفرانسيل عقب تقسيم مي شن. البته تكنيك دريفت شاخه هاي فرعي زيادي داره كه لزومي نمي بينم به اونها بپردازيم و اصل تكنيك و روشهاش رو بيان مي كنم.
خوب براي درك بهتر اين كه اتومبيل در دريفت چه حالتي در پيچ داره به اين عكسها توجه كنيد:
[img width=640 height=454]http://www.yazdautoclub.com/var/attachs/How_To_Drift1.jpg[/img]
و اما نحوه دريفت با اتومبيهاي ديفرانسيل عقب:
در اين نوع دريفت قدرت اتومبيل حرف اول رو مي زنه. يعني هرچه قدر قدرت اتومبيل بيشتر باشه دست راننده بازتره و در شعاع كمتري و با سرعت ورودي كمتري مي تونه دريفت رو انجام بده. چرا كه با استفاده از قدرت بالاي اتومبيل نيروي بالقوه بيشتري براي از بين بردن اصطكاك چرخهاي عقب با مسير و بر هم زدن تعادل ماشين وجود داره. چرا كه همونطور كه گفتم اساس دريفت به هم زدن تعادل ماشين و سر دادن عقب ماشين حول سر اونه. بنابراين قدرت بالاي ماشين اين امكان رو ميده كه در هر لحظه كه راننده اراده كنه با يه نيم كلاچ و حتي بدون اون ( با تخته كردن يكباره گاز در اتومبيلهاي ~ بالاي 300 اسب) در حال حركت شروع به هرزگردي و چرخوندن عقب ماشين بكنه.
خوب تا اينجا عامل ايجاد هرز گردي رو ياد گرفتيم.
حالا دريفت از شروع تا پايان: با رسيدن به ورودي پيچ و در منتها اليه سمت مخالف پيچ به يكباره فرمون رو به سمت داخل پيچ چرخونده و همزمان شروع به گاز دادن مي كنيم.
اگه قدرت اتومبيل ما كم باشه براي ايجاد هرز گردي نيم كلاچ هم لازمه و در ضمن در ورود بايد نسبتا سرعت بالايي داشته باشيم.
خوب با انجام اينكار ته اتومبيل اصطلاحا در ميره يعني به سمت بيرون پيچ حركت مي كنه. حالا فرمون رو بر مي گردونيم و موازي مسير نگه مي داريم و همونطور گاز مي ديم. البته فرمون ثابت نمي مونه و بسته به سرعت اتومبيل، شعاع پيچ و چسبندگي مسير نياز به رفت و برگشت داره و ممكنه نياز به بازي با فرمون باشه. البته به مرور و با تمرينات بيشتر ديگه نياز به اين كار نيست چرا كه دستمون مياد چه ميزان نياز به برگردوندن فرمون هست.
خوب پس تا اينجا سر ماشين رو به سمت اپكس برديم و تعادل عقب رو بر هم زديم حالا ميرسيم به پايداري در ناپايداري كه اول گفتم. يعني بايد اين حالت مورب ماشين رو حفظ كنيم و اون به اينصورته كه با تخته گاز كردن و برعكس كردن فرمون مسير رو تا خروج از پيچ به همين صورت طي كنيم.
نكته:
1- رها كردن گاز به راحتي حالت ناپايداري رو از بين مي بره و باعث مي شه اتومبيل به تعادل برسه و دريفت كامل نشه و برگزدوندن زياد فرمون هم باعث ميشه وضعيت اتومبيل دقيقاً برعكس بشه يعني ته ماشين به سمت مخالف بچرخه و اتومبيل دور خودش بچرخه يا اصطلاح اسپين بشه.
2- از زماني كه شروع به هرزگردي مي كنيم چرخهاي جلو همواره موازي مسير بايد باشن پس ملاك وضعيت فرمون موازي بودن چرخهاي جلو با مسير هست
اگه چرخها به سمت بيرون پيچ باشن دريفت تمام مي شه و ماشين آندرستير مي شه(دچار كم پيچي شده و به بيرون از مسير ميره)
و اگه چرخها به سمت داخل پيچ باشن هرزگردي باعث مي شه عقب اتومبيل بيش از حد پيچيده و اصطلاحا اتومبيل اسپين بشه.(دور خودش بچرخه)
-----------------------------------------------------------------------------------------
پس شروع به هرز گردي كرده، سر اتومبيل رو به سمت داخل پيچ مي ديم. هرزگردي باعث انحراف ته ماشين به سمت بيرون ميشه. با برعكس كردن فرمون اين حالت رو حفظ مي كنيم و با رسيدن ماشين به ته پيچ و صاف شدن مسير كم كم فرمون رو هم صاف مي كنيم.
حالا اگه مثل يكي از تصويرهاي بالا پيچ ديگه اي هم هست باز به همين صورت يعني بلافاصله بعد از خروج از پيچ اول فرمون رو به سمت داخل پيچ دوم چرخونده و با شروع هرزگردي فرمون رو عكس مي كنيم و مسير تا خروج از پيچ در همين وضعيت ادامه مي ديم.
-----------------------------------------------------------------------------------------
خوب همش همين بود. اما بقيه اش ديگه تمرين عمليه و به قول معروف كار نيكو كردن از پر كردن است. تئوري دريفت همين بود اما راننده بايد در عمل ليميت ماشين (حد و مرزهاي ماشين) دستش بياد و بدونه چقدر نياز به گاز دادن داره و با چه سرعتي وارد چه پيچي بشه كه بتونه به اندازه كافي ته ماشين رو سر بده.
اما دريفت با اتومبيلهاي ديفرانسيل جلو:
از جهاتي دريفت با اين اتومبيلها آسونتر و از جهاتي مشكل تر از ديف عقب هست.
خوب اولين تفاوتي كه در ديف جلو ها ديده ميشه به علت اينكه چرخ جلو محرك هست دريفت درجا با اين اتومبيلها امكانپذير نيست.
اما در حركت به راحتي دچار اور استير ميشن و از همين خاصيت مي تونيم براي دريفت استفاده كنيم.
با رسيدن به پيچ و چرخش فرمان به سمت داخل پيچ و رها كردن گاز به يكباره، چون وزن اتومبيل به چرخهاي جلو منتقل ميشه از اصطكاك چرخهاي عقب كاسته ميشه و به راحتي سر مي خوره
بعد از اون و با بر عكس كردن فرمان ميتونيم پيچ رو به صورت مورب طي كنيم. البته خوب به راحتي ديف عقب نيست.
چرا كه به علت گاز ندادن سرعت ماشين در حال كم شدن هست و اگه گاز بديم سريع حالت ماشين اصلاح ميشه.
براي حل اين مشكل از ترمز دست استفاده مي كنيم به اين صورت كه اهرم ترمز دستي رو با شصت نگه داشته و اون بالا مياريم و به صورت ملايم گاز ميديم.
خوب قفل شدن چرخهاي عقب باعث ميشه كه اصطكاك غلطشي رو دوباره به دست نياره و همچنان ته ماشين حول سر ماشين بچرخه.
البته فراموش نشه كه اين كار بايد در حين سرخوردن اوليه ته ماشين انجام بشه كه اينرسي لازم رو براي ادامه سرخوردن داشته باشد در غير اينصورت با دستي كشيدن فقط ماشين متوقف ميشه.
----------------------------------------------
نویسنده : آقای مهندس جبین پور