به بهانه بازگشت دوباره زندي
ياد پاس فريدون به خير
فريدون زندي به شرايط بازي بازگشته است. او در تمرينهاي تاكتيكي استقلال شركت ميكند، مثل روزهاي اول كه قرارداد بسته بود؛ تكل ميزند، درگير ميشود و هنوز هم مهمترين شاخصهاش كه شوتزني از فاصله دور است را فراموش نكرده. استقلال در بازي با راهآهن ميتواند روي فريدون حساب كند.
شايد مظلومي نخواهد از اين بازيكن بهطور كامل استفاده كند اما زندي توانايي دقايقي بازي مقابل راهآهن را دارد. او يك مهره كليدي در استقلال خواهد بود هرچند كه تاكنون حتي يك دقيقه هم در تركيب استقلال قرار نگرفته. بازگشت زندي در روزهايي كه تيم ملي مقابل بحرين بازي ميكند يك تقارن بهيادماندني است. ياد آن روز ميافتيم كه فريدون زندي در ورزشگاه آزادي آن پاس ماهرانه را روي دروازه ارسال كرد و محمد نصرتي كه آن روزها، هم خوب دروازه حريفان را هدف ميگرفت و هم مدافع خوبي بود- برعكس امروز- دروازه را گشود. بازگشت زندي ما را ياد صعود به جام جهاني مياندازد. انگار همين ديروز بود كه آخرين جشن صعود به جام جهاني را در ورزشگاه آزادي برپا كرديم. فريدون فرستاد و نصرتي نواخت، عجب روز ماندگاري بود. فريدون اولين بازيكني است كه بدون بازي در ليگ كشورمان به تيم ملي دعوت شد. او پيشقراول نسلي است كه فوتبال را در ديگر كشورها آموزش ديده است. تجربه زندي آنقدر خوب بود كه حالا كروش قصد دارد ديگر ايرانيهاي شاغل در فوتبال كشورهاي اروپايي را نيز به تيم ملي فراخواند. به ياد ميآوريم آن روز كه زندي با استقلال قرارداد بست در مصاحبهاي گفت: «ميخواهم به تيم ملي برگردم.» مصدوميت اما مانع بازگشت فريدون به تيم ملي شد البته هنوز هم فرصت براي بازيكن ايراني- آلماني فوتبال ايران هست. از زندي خبرهاي خوشي به گوش ميرسد، مثل آن پاس زيبا يا آن 2 گلي كه در سال 1388 وارد دروازه بحرين كرد هرچند كه خيليها معتقدند حلاوت و شيريني آن پاس كه منجر به صعود ايران به جام جهاني شد چيز ديگري است. آيا زندي را در استقلال هم همان بازيكن تاثيرگذار سالهاي گذشته خواهيم ديد؟ زمان همه چيز را ثابت ميكند، شايد او بتواند